Dempsey - Ojcze II

Wszystko się zmieniło, gdy niebo straciło blask tu,
Między złem a dobrem ludzie nie widzą kontrastu,
Niegodny ja pisać, bo upadłem razy wiele,
Na kolanach wiele razy prosiłem Aniele

Daj mi trochę siebie, choć sam nosiłeś bliznę,
Ty mi dałeś wiarę, miłość i w sercu ojczyznę,
Znów czerwona łuna, znowu słychać płacz,
Ja pamiętam ją tylko z opowieści babci

Pamiętam, wygnałeś ją, iskra poszła z Polski,
Nawrócenie Rosji naszą drogą do wolności,
Demokracja płynie dziś z kraju tyranii,
Proszę nie zadzierać dziś z Białymi Orłami

Miłości bez krzyża nigdy nie znajdziecie,
Krzyża bez miłości też nie uniesiecie,
Słowa w mej głowie dziś krążą Anioła,
Odchodzi zmora, potrzebna pokora

Do Włoskiej Ziemi przybył z daleka,
Nawet w oprawcy zobaczył człowieka,
Powstańmy z kolan w pokłonie dla Pani,
To jest upadek współczesnej tyranii

Tak upadają dziś ludzie,
Rozpalmy iskrę niech płonie najdłużej,
Rozpalmy serca, niech wycieknie łza,
Pokora, pokora, pokora!

Czułem się przegrany, ciemność za oknem jak wizja,
Zobaczyłem postać, która miała białe skrzydła,
Zobaczyłem postać Biskup Rzymu łapie tlen,
Już się orientuję to nieprzypadkowy sen

Raniłem najbliższych, choć serce tego nie chciało,
Zagubiona marionetka, którą sterowano,
Dusiłem się w sobie, w Bogu znalazłem oparcie,
Zrozumiałem bardziej dzięki Langusta na palmie

Ludzkie manekiny, którymi szatan tak miota,
Oczyściłeś kraj z zarazy sierpa i młota,
Trzeba tu mocy i Bożej łaski,
Przed Wami stanął Papież Słowiański

On już się zbliża rozdawca nowy,
Cofnie się w żyłach pod jego słowy,
O Tobie pamięć nigdy nie zginie,
Zostałeś w Rzymie Biały Pielgrzymie!

Do Włoskiej Ziemi przybył z daleka,
Nawet w oprawcy zobaczył człowieka,
Powstańmy z kolan w pokłonie dla Pani,
To jest upadek współczesnej tyranii

Tak upadają dziś ludzie,
Rozpalmy iskrę niech płonie najdłużej,
Rozpalmy serca, niech wycieknie łza,
Pokora, pokora, pokora!