Eivør Pálsdóttir - Slør

Gdy zasłony opadają na me okna
A kolejny dzień znika jak schnące łzy
Gdy mgła zaczyna unosić się nad rzeką
 
Ty wciąż mnie kochasz
Wciąż mnie kochasz
 
Gdy usta rozbijających się fal ujawniają ich sekrety
Gdy księżyc w nowiu powoli sunie w stronę wschodu Słońca
Gdy budzimy się i nie możemy przypomnieć sobie swych snów
 
Ty wciąż mnie kochasz
Wciąż mnie kochasz
Ty wciąż mnie kochasz
Wciąż mnie kochasz
 
Gdy kwiaty pochylają swe głowy i chłoną krople rosy
Gdy próbujesz sobie przypomnieć dźwięk mego śmiechu
Gdy śpiew ptaków przerywa ciszę między nami
 
Ty wciąż mnie kochasz
Wciąż mnie kochasz
Ty wciąż mnie kochasz
Wciąż mnie kochasz