Elżbieta Lehmann - Kiedyś Sens Odnajdę

1. Za oknem świt, żegna już noc
I zrzucam sen z zamkniętych powiek
Kolejny dzień zaczyna się,
A życie niesie tę opowieść
O tym że czas zamknięty w nas
Przyniesie znów to co nieznane
Na wspomnień garść choć pragnął tak
Być trwałym śladem

Ref: Bo czas przegania mnie, choć świt na nowo wstaje,
Tak mija dzień za dniem, miłości brak zostaje
Lecz wierzę w nowy dzień, w tę chwilę niespełnioną
Że kiedyś sens odnajdę, by pójść swoją drogą

2. Wpatruję się, kolejny raz
W poranka blask nadzieje nowe
Biegnę co tchu na oślep gdzieś
Lecz pozostawiam pustkę w sobie
Mój każdy krok, chwila co trwa
Zamienia się na marny powiew
Tak pragnę znów choć jeden raz
Nadzieję dać sobie

Ref: Bo czas przegania mnie, choć świt na nowo wstaje,
Tak mija dzień za dniem, miłości brak zostaje
Lecz wierzę w nowy dzień, w tę chwilę niespełnioną
Że kiedyś sens odnajdę, by pójść swoją drogą

3. Czuję że gdzieś na serca dnie
Rodzą się moje nowe myśli
I z serca dna wykrzyczeć chcę
Pragnień tysiące radość wyśnić
Czy biec do gwiazd, gdzie szukać mam
Sensu co daje czas wytchnienia
Kolejny raz wyciągam dłoń
Po cząstkę nieba

Ref: Bo czas przegania mnie, choć świt na nowo wstaje,
Tak mija dzień za dniem, miłości brak zostaje
Lecz wierzę w nowy dzień, w tę chwilę niespełnioną
Że kiedyś sens odnajdę, by pójść swoją drogą
...swoją drogą...
...Że kiedyś sens odnajdę...
Lecz wierzę w nowy dzień, w tę chwilę niespełnioną
Że kiedyś sens odnajdę, by pójść swoją drogą
Swoją drogą!