Emma Marrone - La mia città

Nienawidzę spieszyć się, wrzaw, mgły, wstrzymanego czasu w tym mieście.
Nienawidzę butów na obcasie, które pasują do natrętnych włazów w tym mieście.
Nienawidzę siebie samej w lustrze, nie za wady, ale za głupotę.
Kocham przebywać w podróży wiedząc, o powrocie
zawsze do tego miasta.

I powiedz mi, jeśli jest jakiś sens w pogodzie, w mojej niepotrzebnej tułaczce..
I powiedz mi jeśli jest naprawdę jakiś cel albo będę musiała biec po szczęście.

I biegnę, biegnę dalej i wracam, uciekam, chcę wziąć pociąg.
Ściskam mocno twój oddech i myślę sobie, że nie mam hamulca.
Napieram mocno, nie obawiam się ciebie, chcę wszystko, chcę ciebie
Chcę ciebie, chcę ciebie, chcę ciebie

Kocham korek w centrum, roztargnione parkowanie, twój uśmiech, moją niestałość.
Kocham obrażać bez jakiegokolwiek wytłumaczenia, spokój wieczorny, który wygasza miasto.
I kocham siebie samą za ten egocentryzm bez rozumu.
Kocham zabierać cie w podróż, wiedząc o powrocie
zawsze do mojego miasta.

I powiedz mi, jeśli jest jakiś sens w pogodzie, w mojej niepotrzebnej tułaczce.
i powiedz mi jeśli jest naprawdę jakiś cel albo będę musiała biec po szczęście.

I biegnę, biegnę dalej i wracam, uciekam, chcę wziąć pociąg.
Ściskam mocno twój oddech i myślę sobie, że nie mam hamulca.
Napieram mocno, nie obawiam się ciebie, chcę wszystko, chcę ciebie
Chcę ciebie, chcę ciebie, chcę ciebie


I powiedz mi jeśli tego chcesz
I powiedz mi że nie jesteś
tylko niewyraźnym odbiciem, które patrzy na mnie z dołu.


I biegnę, biegnę dalej i wracam, uciekam, chcę wziąć pociąg.
Ściskam mocno twój oddech i myślę sobie, że nie mam hamulca.
Napieram mocno, nie obawiam się ciebie, chcę wszystko, chcę ciebie
Chcę ciebie, chcę ciebie, chcę ciebie

Chcę ciebie, chcę ciebie, chcę ciebie, chcę ciebie...