Ennui - The Last Way

მოტივტივე, მოგონების მდინარეში
გავყოფ ცხადს და სიზმარს.
საკუთარი მწუხარების ტყვე ვარ მე ჩუმი,
ვერ მოვცილდი განსაცდლის ნიაღვარს.
მზე ვარ ცივი, მკვდარი, უსხივოსნო,
ტკივილი ვარ, სენი უკურნებელი,
სიმძიმე ვარ უსასრულო დროის,
სინანული ჩემი დამტყვევებელი.
თვალს დახუჭავ უკანასკნელად,
დაგიტირებს მხოლოდ ზარი,
არ დაგიდგა ხვალინდელი აისი,
აღარც ღამის ჩამოწვება ფარდა.
მომავალი, ვიცი, სიცარიელეა,
უშენობა დამიმატებს ტკივილს,
ჩემი ხელი მიწას მოგაბნევს და
უკანასკნელ გზაზე გაგაცილებ...
მზე ვარ ცივი, მკვდარი, უსხივოსნო,
ტკივილი ვარ, სენი უკურნებელი,
ძლიერ ქარებს შენს სახელს ვამღერებ,
შენს საფლავზე ხეს ვამტვრიე ტოტები,
შენს წარსულზე მოგონებით გამოვთვრები,
ცივ საფლავზე სხივი მანათობელი.


Floating in the river of memories
I separate reality and dream.
I am a prisoner of my own grief,
Can't walk away from suffering’s stream.
I am the sun, cold and lightless,
I am the pain, incurable wound,
I am the weight of the burden of times,
My sorrow has captured me.
Now you close your eyes one final time,
Only the bell will mourn for you.
Tomorrow's dawn won't come to you,
Neither night's veil will come down.
The future, I know, is empty now,
Pain will grow without you,
I will grip a handful of soil,
And see you off the last way...
I am the sun, cold and lightless,
I am pain, incurable wound.
I made strong winds sing your name,
Tore off the branches over your grave,
The memory of you will forever shine,
As the beam of light on the cold tombstone.