Enzym - Rogal

Himalaje mają dzisiaj kompleks wielkości
W gniazdach bociany pokrywa biały śnieg
Już żadne z dzieci nie chce być dorosłym
a z przyjaciela wrogiem stał się pies
Ja stoję jak strach na wietrze
Myślę - umarłeś już!
Nieruchomy z braku Ciebie nie ruszę sie więcej
choć jesteś tuż tuż tuż tuż
Księżyc, dziś tylko pół jestem
i to takie pół, któremu bliżej do ćwerć
Miliony lat temu wzniosiony piór pędem
dzisiaj samotnie ubiera się w swój cień
Bezsilni, skamieniali we dwoje,
zastygli i tak czas ich zostawił
dzisiaj gna jedynie wiatr jak ze stali
ma węzłów 202 igieł meskalina
i oboje ten sam problem nas udławił
tylko, że ty już wisisz, a ja jeszcze bedę stał
i oboje bardzo mocno kogos kochamy,
tylko, w porównaniu do Ciebie, to ja kocham mniej lat,
ty masz słońce, ja...

wlazł na płotek rogalik i łka i łka i łka
macha słońce promieniami łka łka łka
wlazł na płotek rogalik i łka łka łka

himalaje mają dzisiaj kompleks niższości
w gniazdach bociany pozjadały młode
już żadne z dzieci nie pójdzie do szkoły
a bijący psa kij ma tylko jeden koniec
ja stoję jak strach na wietrze
czuję, za chwilę spadnie deszcz i
ostatni raz piłem jakoś miesiac wcześniej
kap kap kap kap
dziś szary jak popiół
dziurawy jak ser
oprócz wody w płuca próbuję złapać powietrze
szukałbym słów żeby nazwać to co jest już
choć dla mnie to byłoby jak tragiczny świat modrzejewskiej
niebo jak sierpień spadaja życzenia
to piękne niebo gwiazd co gdybyś zgubiła piega
chciałbym Cię kupić, ty chciałabyś mnie sprzedać
a nawet nie wiesz, że ten rogal to nie pełnia scera