Feniks - 16 wiosen

Mama mi mówi, że nic nie rosnę
I długiej sukni nie chce mi szyć
A ja już rosnę 16 wiosnę
I spod fartuszka dobrze mi znać
A ja już rosnę 16 wiosnę
I spod fartuszka dobrze mi znać.

Razu pewnego tak się zdarzyło
Że mama z tatą wyszli gdzieś
On przyszedł do mnie, ja łóżko słałam
I nie wiedziałam, jak kochać mam
On przyszedł do mnie, ja łóżko słałam
I nie wiedziałam, jak kochać mam.

Położył ręce na mej sukience
Ja nie wiedziałam co to wstyd
I nie wiedziałam że się oddałam
Bo on tak czule czule kochał mnie
I nie wiedziałam że się oddałam
Bo on tak czule czule kochał mnie.

W tym marnym zamku zatrzeszczał klucz
I mama z tatą stanęli w drzwiach
Ja cała drżałam, w łóżku leżałam
A na pościeli miłości ślad
Ja cała drżałam, w łóżku leżałam
A na pościeli miłości ślad.