Florence + the Machine - King

Kłócimy się w kuchni o to czy mieć dzieci
O końcu świata i o skali mojej ambicji
I o tym ile warta tak naprawdę jest sztuka
Rzecz, w której jesteś najlepszy
To rzecz, która boli najbardziej

Ale potrzebujesz swojego zepsutego serca
Twojego oślepiającego bólu jak diamentowe pierścienie
Musisz pójść na wojnę, aby znaleźć materiał do śpiewania
Nie jestem matką, nie jestem panną młodą, jestem Królem

Potrzebuję mojej złotej korony żalu
Mojego krwawego miecza by nim machać
Moich pustych sali by wybrzmiewały mitologią mojego wielkiego Ja
Nie jestem matką, nie jestem panną młodą, jestem Królem
Nie jestem matką, nie jestem panną młodą, jestem Królem

Ale kobieta jest odmieńcem
Zawsze zmienia kształt
Tylko gdy myślisz, że rozpracowałeś to
Coś nowego zaczyna się dziać
Jak dziwne są te pazury
Drapiące moją skórę
Nigdy nie wiedziałam, że mój zabójca przyjdzie ze środka
Nie jestem matką, nie jestem panną młodą, jestem Królem
Nie jestem matką, nie jestem panną młodą, jestem Królem

Potrzebuję mojej złotej korony żalu
Mojego krwawego miecza by zamachnąć
Moich pustych sali by wybrzmiewały mitologią mojego wielkiego Ja
Nie jestem matką, nie jestem panną młodą, jestem Królem
Nie jestem matką, nie jestem panną młodą, jestem Królem x3

I nigdy nie byłam tak dobra
Jak zawsze myślałam, że jestem
Ale wiedziałam jak to ukryć
Nigdy nie byłam zadowolona, to nigdy nie pozwoliło mi odejść
Tylko ciągnęło mnie za włosy
Z powrotem w stronę przedstawienia