Hanna Pakarinen - Hard Luck Woman

na stole leży list
i butelka atramentu
a w moim sercu smutek
i tak wiele myśli w głowie
mam napisać list
powiedzieć pewne rzeczy
patrzę przez okno
zaczyna padać deszcz

jak mam to przedstawić
być zauważył
że nigdy nie chciałam cię zranić
uwierz mi
pomyliłam się
sparzyłam się
czujesz się źle potraktowany
a ja czuję się, jak kłamca

kiedyś byliśmy zakochani
i tak na zawsze
sądzisz, że powinniśmy wciąż zawracać sobie głowę
czy wreszcie odpuścić?
widzisz, jestem pechową kobietą
a ty nie jesteś szczęściarzem
chociaż wszystko schrzaniliśmy
zacznijmy od początku

cieszysz się swoją wolnością
albo przynajmniej tak mawiają
ale twoje oczy nie błyszczą
tak, jak wczoraj
choć wszystko sprzysięga się przeciw mnie
chcę tylko spróbować
ogień wciąż płonie
wewnątrz serca

nazywałeś mnie swoim kochaniem
lecz już nigdy więcej
teraz nazywasz mnie zdrajczynią
wiem, co z tego będzie
tak, jestem pechową kobietą
a ty nie jesteś zimnym człowiekiem
nie kończę tego, choć mogłabym
wiem, jestem twoją kobietą
a ty wiesz, że jesteś moim mężczyzną

każdy ma marzenie, każde przedstawienie ma swoje miejsce akcji
każda noc, każdy dzień jest częścią życia
każdy wybór, każdy głos rozdziera moje serce
całe życie czekałam
a nadzieja nigdy nie zgasła

kiedyś byliśmy zakochani
wiemy, że tak było
więc może powinniśmy zawracać sobie głowę
i przestać bawić się w głupców
będę twoją pechową kobietą
zostaniesz moim pechowym mężczyzną?
ogień wciąż płonie
tylko weź moją rękę
wiem, jestem twoją kobietą
a ty wiesz, że jesteś moim mężczyzną