Hanna Skarżanka - Milord

Milordzie, chodź pan tu
Za stołem moim siądź
Jak w domu czuj się tu
Chcesz? Buty możesz zdjąć
Na dworze zimno, chłód
A u mnie komfort, szyk
Na krzesło nogi złóż
Tak dobrze nie miał nikt
Pan jeszcze nie zna mnie
Ja pana dobrze znam
Że jestem dziwka? Cóż...
Niewiele w porcie dam

Pan wie, to było tak:
Pan wczoraj tędy szedł
Szczęśliwy? Chyba nie!
Psia krew, a niech to szlag!
Wiatr panu porwał szal
I rozwiał na ramionach
Piękną pan rolę grał
Można powiedzieć - król
I tak pan pięknie szedł
Pod rękę z jakąś panią
Długo patrzałam na nią
Dziś jeszcze czuję ból

Milordzie, chodź pan tu
Za stołem moim siądź
Jak w domu czuj się tu
Chcesz? Buty możesz zdjąć
Na dworze zimno, chłód
A u mnie komfort, szyk
Na krzesło nogi złóż
Tak dobrze nie miał nikt
Pan jeszcze nie zna mnie
Ja pana dobrze znam
Że jestem dziwka? Cóż...
Niewiele w porcie dam

Pan wie, bo to jest tak:
Marynarz, dajmy na to...
Potem się wszystko rwie
Marynarz płynie w świat
Zabiera z sobą to
Co serce uspokaja
Tego nie można powiedzieć
To trzeba przeżyć, tak
Bo miłość to nie śmiech
Nie jakieś tam romanse
Życie nam daje szansę
Żeby ją potem... Ech!

Milordzie, chodź pan tu
Jeśli chcesz dobrze mieć
Jak w domu czuj się tu
W królestwo moje wejdź
Będę śpiewała ci
Mam jeszcze niezły głos
O innym panu pieśń
Którego skrzywdził los
Pan jeszcze nie zna mnie
Ja pana dobrze znam....
Ale co panu jest
Milordzie, płacze pan?

Milordzie, ja nie chciałam
Co się z panem stało?
No, no, nie trzeba tak
Spójrz pan na mnie, milordzie
O tak, popatrz pan
Uśmiechnij się pan, milordzie
O tak, jeszcze raz
Śpiewaj pan, milordzie
O tak, jeszcze raz
Tańcz pan, brawo
La la la la la la
La la la la la la
La la la la la la