Hinds - En Forma

Dwa
Osiem
Trzy

Muszę się wziąć za siebie, muszę zamiatać
A potem umyć podłogę, naczynia
I wreszcie pozbyć się kurzu
Z mojej twarzy, z mojego pokoju, z moich butów do biegania
I z moich małych rzeczy, które słyszę jak szepczą
Pytają i mnie dręczą
"Kogo dziś zaprosiłaś na nocować?
No powiedz im, żeby poszli, to nie jest żaden hotel"
Mówię im, żeby się uciszyły
Mówię im, "Zamilczcie"

Jestem w kuchni, czekając aż woda zacznie wrzeć
Myślę o tobie w twoim nowym domu, myślę, że myślisz o mnie
"Szczuplutka, tęsknię za tobą", przypominam sobie
I potrząsam głową jak zwierzę

Ja, która byłam kapitanem
I płynęłam przez pustynię
Utkwiłam na mieliźnie
I widzę tylko twoje spojrzenie

Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej

Od dawna nie myślałam o istnieniu jako takim
Kim są ludzie
I dlaczego czynimy zło
Byłam skupiona na przetrwaniu jeszcze jednego dnia
W stanie zamyślenia
I próbując schudnąć

Jest milion szklanek w połowie opróżnionych
Myślę, popijając z tej filiżanki sprzed dwóch dni
Nie wytrzymam ani jednego dnia więcej, czas wyjść
Nie wytrzymam ani jednego wina więcej bez ciebie, bez widzenia twojego uśmiechu

Ja, która byłam kapitanem
I płynęłam przez pustynię
Utkwiłam na mieliźnie
Utkwiłam w twoim spojrzeniu

Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej

Nie wiedziałam, że ból
Zajmie mi tyle czasu
Zamieniam się w skamieniałość na kanapie
Zamieniam się w skamieniałość na kanapie

Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej
Spójrz na mnie, nie mogę więcej

Dwa
Osiem
Dwa