Hyoscyamus Niger - Biuro myśli znalezionych

Noc
Myśli
Okno
a za oknem deszcz i słowa czyjeś mokną
nieznane nikomu
marzenia pozostawione w kałuży nieznanej
w nieznanych dłoniach chłodnych już nie poznane zostaną

Smutek rzeką po ścianie przepływa powoli
w dół do ziemi w początek i koniec
nieprzenikniony
deszcz jak fala za falą potężnie uderza zrzucając
sen pod łóżko i znów fala za falą
nadchodzi
z Nikąd człowiek niosący cudze wspomnienia pozostawione
na szafce w szklance ze łzami i lodem
w chłodzie
spoglądam na przyszłych wielkich już dziś zapomnianych
witajcie
kłamców łajdaków czekających za drzwiami
w kolejce
długiej w nieskończoność ohydną
ciemność bezduszną
przyniosą gdy tylko przybędą
myśli złowieszcze
i wszystkie inne na miejscach swoich
i indeks nadany w moim Biurze
Myśli Znalezionych

Noc odchodzi dając miejsce światłu słońca
zza wzgórza
podpływającego zwolna
do okna
przykładam twarz czując zimny dotyk szyby
i w końcu zasypiam zmęczony snem
kamiennym
nieżywym