Icon For Hire - Hollow

Nie chcę się załamywać, ale jestem przygnębiona
Pozwól mi stoczyć się na dno
Powietrze w płucach utrzymuje mnie przy dryfowaniu*
W środku wciąż czuję pustkę

Wiem, że nie jestem swoimi myślami
Lecz one jeszcze tego nie wiedzą
Czasami próbuję podkraść się
Do głosu w mojej głowie
Próbowałam medytować, bo powiedzieli mi, że to pomoże
Ale ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuję, jest więcej czasu w samotności ze sobą
Wiem, że nie jestem wyjątkowa, wszyscy mamy problemy
Kultura stwierdziła, że bycie obłąkanym jest w porządku
Wszyscy możemy teraz o tym rozmawiać w mediach społecznościowych
Masz ciężki dzień?
Hashtag tydzień świadomości o zdrowiu psychicznym

Wiem, że to postęp
Nie musimy się więcej ukrywać
Ale zastanawiam się czemu nie mogliśmy powiedzieć tego wcześniej
Jakbyśmy wszyscy byli od zawsze szaleni tylko utrzymywali to w tajemnicy
Czy jesteśmy na tym samym poziomie tego, co rozpoznajemy?**
I skoro szaleństwo jest nową normą, to czy nie jest to szalone?
Bo to słowo z definicji oznacza, że jest poza normą
I jak możemy określić różnicę między chorobą a staraniem dopasowania się?
Jeśli wszyscy są szaleni, to kto powinien to naprawić?

Nie chcę się załamywać, ale jestem przygnębiona
Pozwól mi stoczyć się na dno
Powietrze w płucach utrzymuje mnie przy dryfowaniu
W środku wciąż czuję pustkę

Nie chcę się załamywać, więc dokąd mam pójść?
Moje krzyki dotykają dna
W moich płucach jedynie pogłos
W środku wciąż czuję pustkę

Nikt nie uprzedził mnie, że będzie tak źle, że to stanie się tak szybko
Wydaje mi się, że słyszmy jedynie o tej walce kiedy jest już po wszystkim
Staje się łatwiejsze mówienie o tym, dzielenie tym, co straciliśmy
Dobrze wiedzieć, że nie jestem jedyna
Ale jeśli mam być szczera

Mam swego rodzaju nadzieję, że coś jest ze mną nie tak
Swego rodzaju nadzieję, że tak nie powinno być
(Powinno być)
Modlę się do Boga, to nie jest normalne
Płakanie na podłodze
Nie chcę już tego robić

Nie chcę się załamywać, ale jestem przygnębiona
Pozwól mi stoczyć się na dno
Powietrze w płucach utrzymuje mnie przy dryfowaniu
W środku wciąż czuję pustkę

Nie chcę się załamywać, więc dokąd mam pójść?
Moje krzyki dotykają dna
W moich płucach jedynie pogłos
W środku wciąż czuję pustkę

Mam swego rodzaju nadzieję, że coś jest ze mną nie tak
Swego rodzaju nadzieję, że tak nie powinno być
(Powinno być)
Modlę się do Boga, to nie jest normalne
Płakanie na podłodze
Nie chcę już tego robić

Mam swego rodzaju nadzieję, że coś jest ze mną nie tak
Swego rodzaju nadzieję, że tak nie powinno być
(Powinno być)
Modlę się do Boga, to nie jest normalne
Płakanie na podłodze
Nie chcę już tego robić

Nie chcę się załamywać
Ale jestem przygnębiona
Nie chcę się załamywać
Ale jestem przygnębiona
Nie chcę się załamywać
Ale jestem przygnębiona
Nie chcę się załamywać

Nie chcę się załamywać, ale jestem przygnębiona
Pozwól mi stoczyć się na dno
Powietrze w płucach utrzymuje mnie przy dryfowaniu
W środku wciąż czujemy pustkę

Nie chcę się załamywać, więc dokąd mam pójść?
Moje krzyki dotykają dna
W moich płucach jedynie pogłos
W środku wciąż czuję pustkę

Wiem, że nie jestem swoimi myślami
One jeszcze tego nie wiedzą
Czasami próbuję podkraść się
Do głosu w mojej głowie
Próbowałam medytować, mówili, że to pomoże
Ale ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuję, jest więcej czasu w samotności
_____________________________________________
*Air in my lungs keeping me afloat - nie byłam pewna, jak to przetłumaczyć, nie mogłam znaleźć żadnego idiomu, więc wzięłam się za tłumaczenie dosłowne, ale podejrzewam, że mogło chodzić np przykład o swego rodzaju wegetację lub coś w tym stylu, nie jestem pewna.