Instytut - Niewidzialny

Nie do wiary jak z upływem lat
Z poszarpanych spojrzeń czytam świat
I myśli straceńców znam.

Bo jeżeli bym możliwość miał
Znać gorzką prawdę lub w słodkim nieszczęściu spać
To wiesz już o co gram.

I tylko Ty wierzysz, że
Do końca może został jeden dzień
Ty wierzysz w to, więc chodźmy stąd.

Teraz błyszczeć i kochać tak
Niejeden raz się naciąć, ale jak
Inaczej poczuć ten smak

I tylko Ty wierzysz, że
Do końca może został jeden dzień
Ty wierzysz w to, więc chodźmy stąd.

I tylko Ty wierzysz, że
Do końca może został jeden dzień
Ty wierzysz w to, więc chodźmy stąd.

Niewidzialnym być
Dla każdego z tych,
Którzy chcą bym ja
Nienawiści uczył sam

Z wypłowiałych słów
Ułożę garstkę zdań
Poradzę sobie tu
I nigdy nie, nie będę już sam