Iron Maiden - Infinite dreams

Nieskończone sny, nie mogę ich odrzucić
Nieskończoność jest trudna do zrozumienia
Nie mogłem usłyszeć tych krzyków
Nawet w mych najśmielszych marzeniach

Duszenie się, budzę się zlany potem
Boję się zasnąć znów
Żeby ten sen się nie powtórzył znów
Ktoś mnie goni, nie mogę się ruszyć
Stoję sztywny jak koszmarny pomnik
Co za sen, kiedy w końcu minie?
I czy to przezwyciężę?

Niespokojny sen, umysły w rozsypce
Jeden koszmar się kończy, rodzi się kolejny
Dociera do mnie, tak bardzo się boję zasnąć
Ale też boję się zbudzić, za głęboko wpadłem

Chociaż to sięga już tak wysoko
Raczej wolę już niespokojną noc
To mi każe zastanowić się, pomyśleć
Jest w tym coś więcej, jestem na krawędzi
To nie strach przed tym, co poza tym światem
Chodzi o to, że mógłbym nie odpowiedzieć
Jestem zainteresowany, nawet spragniony
Ale czy zechciałbym dostać się zbyt głęboko?

To wszystko nie mogą być zbiegi okoliczności
Zbyt wiele spraw jest ewidentnych
Powiesz mi, że jesteś niewierzący
Spirytualista? Cóż, ja nie jestem żadnym z nich
Ale czy nie zechciał byś poznać
Prawdy
I o tym, co tam jest, mieć dowód
I dowiedzieć się po której
Jesteś stronie
Gdzie byś skończył, w Niebie czy w Piekle?

Pomóż mi, pomóż odnaleźć moje prawdziwe ja
Bez poznawania przyszłości
Uchroń mnie, uchroń mnie przed zadręczaniem
Siebie samego, nawet w swoich własnych snach

W życiu musi chodzić o coś więcej
Bo niby po co mamy się męczyć?
Lubię myśleć, że kiedy umrę
Dostanę kolejną szansę
I wrócę tu by żyć raz jeszcze
Reinkarnuję, zagram w tę grę
Raz jeszcze, jeszcze i jeszcze