Jacek Łuszczki - Zimowa noc

I
Świeży śnieg poprószył tu,
świat wygląda jak ze snu,
w którym zima jest królową.
Gęsta biel otacza mnie,
w zmiennych ściegach plącze się,
rozsypując się nad głową.

Ref.
W cichą dal zanurzę kroki swe,
za zasłoną śniegu przecież czekasz na mnie.

II
Miękkie śnieżki pójdą w ruch,
w biały cię otulę puch,
nasze kroki zgasną w szmerze.
Radość w twoich oczach skrzy
kiedy dłoń podajesz mi,
a ja znów się śmieję szczerze.

Ref.
W cichą dal zanurzę kroki swe,
za zasłoną śniegu przecież czekasz na mnie.

III
Gwiazdy zbierasz w rzęsy swe,
więc spadają obok mnie,
szlify swe lodowe krusząc.
Nasypało śniegu moc,
rozjaśniając zimną noc
i szczęśliwym jutrem kusząc.

Ref.
W cichą dal zanurzę kroki swe,
za zasłoną śniegu przecież czekasz na mnie wciąż.