Janusz Gniatkowski - Tyle przeszło lat

Tyle przeszło lat
zawieruchą dat,
czarodziejski trik
zamienił nam młodość w śmieszny film.
Stary malarz czas
piękne barwy starł
i poznaczył nam twarz
drobniutką siateczką spraw.

Pozostawił nam
pełen zwątpień dzban
i szary wór zwykłych dni,
rozterkę i strach,
że już nie starczy siły iść,
dźwigać zwątpień garb
i z niewiarą żyć,
że miłość jest tu wśród nas,
że błękit może w niebie lśnić.

Za zakrętem, spójrz,
niedaleko już,
jeszcze tylko krok,
zasłona spadnie, pierzchnie mrok.
Zrozumiemy sens,
odnajdziemy cel,
fałsz utraci swą moc,
a prawda odzyska biel.

Odzyskamy znów
szczęście prostych dróg
i trwałość uczuć, co tkwią
głęboko jak strach,
że stracisz znów nadzieję swą.
Spadnie zwątpień pył,
wiary wróci czas
i tylko módlmy się, by,
by tego ktoś doczekał z nas.