Jar - W południe

W południe kosić wyszedł chłop,
Dojrzała już pszenica,
Jakaś kobieta woła stop!
To była Południca

Wyrwała kosę mu i już
Chce głowę ściąć paskudnie
I woła: chamie kosić zbóż
Nie wolno ci w południe!

Godzinę z jędzą krzepki chłop
Walczył o swoje życie,
A o trzynastej pierzchło zło,
Odpędził Południcę.

Nie miał pożytku z kosy, nie
Choć wiedźmie ją odebrał,
Bo gdzie dotknęła, było źle
Na ostrzu była szczerba.

Więc nową kosę kupił, lecz
Niepotrzebnie się z nią trudził.
Noc jeszcze przeszła, jednak chłop
Nazajutrz się już nie obudził?