Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Joanna Newsom
Popularne teksty
14. Mariza - Casa
Joanna Newsom - Sapokanikan
Sapokanikan
Tekst dodał(a): lilyanne89
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): MinM
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): lilyanne89
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
The cause is Ozymandian.
The map of Sapokanikan
is sanded and bevelled,
the land lone and leveled
by some unrecorded and powerful hand
which plays along the monument
and drums upon a plastic bag.
The "Brave Men and Women So Dear to God
and Famous to All of the Ages" rag.
Sang:
"Do you love me?
Will you remember?"
The snow falls above me.
The renderer renders:
"The event is in the hand of God".
Beneath a patch of grass, her
bones the old Dutch master hid.
While elsewhere Tobias
and the angel disguise
what the scholars surmise was a mother and kid.
Interred with other daughters,
in dirt in other potters' fields
above them, parades
mark the passing of days
through parks where pale colonnades arch in marble and steel,
where all of the twenty-thousand attending your foot fall
and the cause that they died for are lost in the idling bird calls,
and the records they left are cryptic at best,
lost in obsolescence.
The text will not yield, nor x-ray reveal
with any fluorescence
where the hand of the master begins and ends.
I fell, I tried to do well but I won't be.
Will you tell the one that I love to remember and hold me?
I call and call for the doctor
but the snow swallows me whole with ol' Florry Walker
and the event lives only in print.
He said:
"It's alright,"
and "It's all over now,"
and boarded the plane,
his belt unfastened;
the boy was known to show unusual daring.
And, called a “boy”,
this alderman, confounding Tammany Hall,
In whose employ King Tamanend himself preceded John’s fall.
So we all raise a standard
to which the wise and honest soul may repair,
to which a hunter,
a hundred years from now, may look and despair
and see with wonder
the tributes we have left to rust in the parks,
swearing that our hair stood on end
to see John Purroy Mitchel depart
for the Western front where our work might count.
All exeunt, all go out,
await the hunter to decipher the stone,
and what lies under.
Now the city is gone.
Look and despair.
Look and despair.
The map of Sapokanikan
is sanded and bevelled,
the land lone and leveled
by some unrecorded and powerful hand
which plays along the monument
and drums upon a plastic bag.
The "Brave Men and Women So Dear to God
and Famous to All of the Ages" rag.
Sang:
"Do you love me?
Will you remember?"
The snow falls above me.
The renderer renders:
"The event is in the hand of God".
Beneath a patch of grass, her
bones the old Dutch master hid.
While elsewhere Tobias
and the angel disguise
what the scholars surmise was a mother and kid.
Interred with other daughters,
in dirt in other potters' fields
above them, parades
mark the passing of days
through parks where pale colonnades arch in marble and steel,
where all of the twenty-thousand attending your foot fall
and the cause that they died for are lost in the idling bird calls,
and the records they left are cryptic at best,
lost in obsolescence.
The text will not yield, nor x-ray reveal
with any fluorescence
where the hand of the master begins and ends.
I fell, I tried to do well but I won't be.
Will you tell the one that I love to remember and hold me?
I call and call for the doctor
but the snow swallows me whole with ol' Florry Walker
and the event lives only in print.
He said:
"It's alright,"
and "It's all over now,"
and boarded the plane,
his belt unfastened;
the boy was known to show unusual daring.
And, called a “boy”,
this alderman, confounding Tammany Hall,
In whose employ King Tamanend himself preceded John’s fall.
So we all raise a standard
to which the wise and honest soul may repair,
to which a hunter,
a hundred years from now, may look and despair
and see with wonder
the tributes we have left to rust in the parks,
swearing that our hair stood on end
to see John Purroy Mitchel depart
for the Western front where our work might count.
All exeunt, all go out,
await the hunter to decipher the stone,
and what lies under.
Now the city is gone.
Look and despair.
Look and despair.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieCelem jest Ozymandian.
Mapa Sapokanikan
jest oszlifowana i ukośna
Kraina odludna i zrównana
Przez nieudokumentowaną i potężną rękę
Która współgra z pomnikiem
i bębni nad plastikową torebką
"Dzielni mężczyźni i kobiety tak drodzy Bogu
i sławni przez wszystkie wieki" rag
śpiewam:
"Kochasz mnie?
Zapamiętasz?"
Śnieg pada wokół mnie
Sprawca zapewnia:
"Przełom jest w rękach Boga"
Pod grządką trawy, jej
kości zostały ukryte przez starego holenderskiego mistrza
Podczas gdy gdzie indziej Tobias
i anioł ukrywają to,
co w domysłach uczonych było matką i dzieckiem
Pochowana z innymi córkami
w brudzie w polach innych garncarzy
Ponad nimi parady
upamiętniają przemijanie dni
przez parki gdzie blade kolumnady w marmurze i stali
wyginają się w łuk,
gdzie całe dwadzieścia tysięcy towarzyszy odgłosom kroków
I powód, za który zginęli przepadł w próżnych ptasich śpiewach
A kroniki, które zostawili są co najwyżej tajne,
pogrążone w starości
Tekstu nie uzyskamy, nie wyjawi go żadne prześwietlenie
z jakąkolwiek fluorescencją
gdzie ręka mistrza zaczyna i kończy
Spadłam, próbowałam sobie poradzić, ale to się nie uda
Czy powiesz jedynemu, którego kocham, aby pamiętał i mnie trzymał?
Dzwonię i dzwonię po doktora,
ale śnieg połyka mnie całą ze starym Florry Walkerem
i wydarzenie żyje jedynie w druku
Powiedział:
"W porządku"
i "to już jest koniec"
i wszedł na pokład samolotu,
jego pas się odpiął
Chłopak był znany z pokazywania niezwykłej brawury
I nazwany "chłopcem",
ten radny, wprawiający w zakłopotanie Tammany Hall,
w którego zatrudnieniu King Tamanend poprzedził upadek John'a.
Więc wszyscy podnosimy poprzeczkę.
Do której mądra i uczciwa dusza może się udać,
na którą łowca
sprzed stu lat może patrzeć i rozpaczać
i ujrzeć ze zdumieniem
Wyrazy uznania, które zostawiliśmy, by rdzawiły w parkach,
Przysięgając, że nasze włosy stanęły dęba, gdy
zobaczyły śmierć Johna Purroy'a Mitchell'a
Do zachodniego frontu, gdzie praca może się liczyć
Wszyscy wychodzą, wszyscy idą
Oczekują na łowcę do rozszyfriowania kamienia
i tego, co teraz leży pod nim
Miasto przepadło
Patrzcie i rozpaczajcie
Patrzcie i rozpaczajcie
Mapa Sapokanikan
jest oszlifowana i ukośna
Kraina odludna i zrównana
Przez nieudokumentowaną i potężną rękę
Która współgra z pomnikiem
i bębni nad plastikową torebką
"Dzielni mężczyźni i kobiety tak drodzy Bogu
i sławni przez wszystkie wieki" rag
śpiewam:
"Kochasz mnie?
Zapamiętasz?"
Śnieg pada wokół mnie
Sprawca zapewnia:
"Przełom jest w rękach Boga"
Pod grządką trawy, jej
kości zostały ukryte przez starego holenderskiego mistrza
Podczas gdy gdzie indziej Tobias
i anioł ukrywają to,
co w domysłach uczonych było matką i dzieckiem
Pochowana z innymi córkami
w brudzie w polach innych garncarzy
Ponad nimi parady
upamiętniają przemijanie dni
przez parki gdzie blade kolumnady w marmurze i stali
wyginają się w łuk,
gdzie całe dwadzieścia tysięcy towarzyszy odgłosom kroków
I powód, za który zginęli przepadł w próżnych ptasich śpiewach
A kroniki, które zostawili są co najwyżej tajne,
pogrążone w starości
Tekstu nie uzyskamy, nie wyjawi go żadne prześwietlenie
z jakąkolwiek fluorescencją
gdzie ręka mistrza zaczyna i kończy
Spadłam, próbowałam sobie poradzić, ale to się nie uda
Czy powiesz jedynemu, którego kocham, aby pamiętał i mnie trzymał?
Dzwonię i dzwonię po doktora,
ale śnieg połyka mnie całą ze starym Florry Walkerem
i wydarzenie żyje jedynie w druku
Powiedział:
"W porządku"
i "to już jest koniec"
i wszedł na pokład samolotu,
jego pas się odpiął
Chłopak był znany z pokazywania niezwykłej brawury
I nazwany "chłopcem",
ten radny, wprawiający w zakłopotanie Tammany Hall,
w którego zatrudnieniu King Tamanend poprzedził upadek John'a.
Więc wszyscy podnosimy poprzeczkę.
Do której mądra i uczciwa dusza może się udać,
na którą łowca
sprzed stu lat może patrzeć i rozpaczać
i ujrzeć ze zdumieniem
Wyrazy uznania, które zostawiliśmy, by rdzawiły w parkach,
Przysięgając, że nasze włosy stanęły dęba, gdy
zobaczyły śmierć Johna Purroy'a Mitchell'a
Do zachodniego frontu, gdzie praca może się liczyć
Wszyscy wychodzą, wszyscy idą
Oczekują na łowcę do rozszyfriowania kamienia
i tego, co teraz leży pod nim
Miasto przepadło
Patrzcie i rozpaczajcie
Patrzcie i rozpaczajcie
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Joanna Newsom Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Joanna Newsom |
| Rok wydania: |
2015 |
| Płyty: |
Divers |
Komentarze (1):
John Purroy Mitchel zwany czasami "The boy" był drugim najmłodszym burmistrzem Nowego Jorku. Byl niedoceniany przez współczesnych mu polityków przez zbyt duże skupianie się na rozwoju nauki. Po przegranej reelekcji wstąpił do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, gdzie po przejściu szkolenia zyskał status majora. ("It's alright," and "It's all over now,") Tuż po tym, podczas powrotu z krótkiego lotu treningowego jego samolot gwałtownie zanurkował natomiast z powodu niezapiętego pasu bezpieczeństwa (his belt unfastened) sam pilot wypadł z maszyny i spadł na ziemię z wysokości około 500 stóp (152.4 metrów).
Tammany Hall to jest stowarzyszenie polityczne kontrolujące demokratów. To właśnie im nie spodobało się co robił John i zapewne przyczynili się do jego przegranej w kolejnych wyborach.
Sam King Tammany (dużo wcześniej) powiedział natomiast, że jego lud zamieszkujący okolice Filadelfii może "live in peace as long as the waters run in the rivers and creeks and as long as the stars and moon endure.". Co jak widać przyczyniło się do upadku jego ludu (Delawarowie). Stąd zapewne pochodzi wers "In whose employ King Tamanend himself preceded John’s fall."
Następna część jest już prośbą autorki o podążanie za ideą The Boy'a. Zapewne abyśmy po prostu stawali się bardziej ludzcy. "the tributes we have left to rust in the parks," to są wspomniane wcześniej słowa King Tammany'ego, które zostały wyryte w pomniku w parku w Filadelfii.
Zastanowiłbym się czy "swearing that our hair stood on end to see John Purroy Mitchel depart" nie wskazuje, że pas celowo został uszkodzony.