Joost - Florida 2009

I oto stoisz, na pogrzebie swojego taty
Po całej tej ucieczce do tej pory
Stajesz w miejscu i uświadamiasz sobie
Że to oznacza nigdy więcej puddingu
Nigdy więcej puddingu przed telewizorem, nigdy więcej bycia razem
Nigdy więcej wspólnego oglądania DWDD
Nigdy więcej tańczenia w domu
I nigdy więcej przybijania żółwików
Może to nie było idealnie
Ale tęsknię za nami, tęsknię za domem

I oto stoisz, na pogrzebie swojej mamy
Te wszystkie płaczące twarze
Ale były one dla mnie już normą
Była tak cudowną kobietą
Tyle jeszcze chciałem jej powiedzieć
Że przepraszam i że żałuję
Ale moje serce jest teraz zimne
Dla was zachowuję swoją cierpliwość
W pudełku pod łóżkiem

Lecz czym jest park rozrywki
Park rozrywki...bez rozrywki
Floryda 2009, to tam odnalazłem siebie
Ale zdołałem zawrócić kijem rzekę*
Mimo tej ciągłej ulewy


* [oryg. "maar heb een steen verlegd in de rivier" - "ale przesunąłem kamień w rzece"] kiedy kamień zostaje przesunięty, zmienia nurt rzeki. W dziedzinie psychospołecznej, takim przesuwaniem kamienia określa się np: przełamywanie wzorców oczekiwań, rzucanie palenia, wybaczanie innym, pokonywanie wstydu, usuwanie wewnętrznych blokad itd
w j. polskim mamy powiedzenie, że "ktoś kijem rzeki nie zawróci" czyli, że jakiegoś zdarzenia lub faktu nie da się już cofnąć albo zmienić w jakiś sposób, a tu chodzi o odwrotność tej sytuacji