Juliann Ubbergen - Oosterse nacht

Oh, er was eens een land hier heel ver vandaan
In een sinterende zandwoestijn
Waar de mensen uniek, de verhalen, muziek
en de nachten zo prachtig zijn
Als de wind hevig loeit
En de zon je verschroeit
Zodat ieder naar water smacht
Ga dan weg uit de tijd
Op een vliegend tapijt
Naar zo'n prachtige oosterse nacht

En je dwaalt door de stad
Langs de kraampjes met fruit
Visserijen en schrijfgerei
In de geur van anijs
Ding je af op de prijs
Van een sjaal van gekleurde zij
De muziek die je hoort
Drijft je steeds verder voort
En bekoort je in al haar kracht
Je gaat op in de sfeer
En geniet meer en meer
Van die prachtige oosterse nacht

Een oosterse nacht
En een oosterse dag
Zijn zoals je weet
Verschrikkelijk heet
Da's een heel hard gelach

Een oosterse nacht
Bij een oosterse gloed
Dit magische land
Verbergt in het zand
Veel meer dan vermoed

Ieder kan zich begeven,
Door hebzucht gedreven
Op het pad van de duistere macht
Je komt donkere stegen
Vol verleidingen tegen
Kies de weg die je gaat dus doordacht

Alleen een mag in de grot
Een die veel waarde in zich heeft
Een ruwe diamant

Een oosterse nacht
En een oosterse dag
Zo mooi voor die graag
Mysterie of vraag
Ontraadselen mag

Spoor hem op,
Die ruwe diamant

Een oosterse nacht
Bij een oosterse maan
Een aloud verhaal
Begint andermaal
In oud Agrabah