Justyna Steczkowska - Dom naszego ojca

Dom naszego ojca wysoko w górach jest
Grzech naszych narodzin zmywa wody bieg
Cień skrada się po cichu, nie ominie mnie
Ale Pan Stworzenia obdarzy siłą dzień

Dom naszego ojca wysoko w górach jest
Ja na dnie jaskini, czy wstanie dla mnie dzień?
Cień skrada się po cichu, nie ominie mnie
Ale Pan Stworzenia obdarzy siłą miecz

Dom naszego ojca wysoko w górach jest
Śmierć to czas przemiany, wiosna przyjdzie wnet
Cień skrada się po cichu, nie ominie cię
Koniec jest początkiem, początek końcem jest

Dom naszego ojca wysoko w górach jest
On łzy zamienia w perły, domem naszym jest
I chociaż włosy siwe, wędrówki nadszedł kres
Tam, gdzie słowo ojca, nic nie kończy się