Karel Kryl - Babylon

Gdy duma z prosiętami wala się w kompoście,
w korycie leżą perły a bieda na podgrodziu,
idę z tobą, łysawy, po babilońskim moście,
w bladych dekoracjach i na tle ciemnym,
idę z tobą, łysawy, po babilońskim moście,
w bladych dekoracjach i na tle ciemnym.

Twoja ręka drży, ze strachu lub z pożądania,
pod pachą zwilgotniałaś, niedaleko od łona,
przy złym adresie, gdzie każdy chce być sługą,
gdzie wszyscy się zgadzają, a każdy (go) przeklina,
przy złym adresie, gdzie każdy chce być sługą,
gdzie wszyscy się zgadzają, a każdy (go) przeklina.

Ach, miła, co z nami się stało, ta ziejąca głupota
zabrała nam znak zwycięstwa* i światła, światła świecą,
a staro-nowi rządcy wciąż w mętnej wodzie łowią,
brzęk monet między słowami, cóż mówić tu, cóż mówić?

Amora bez łuku już przekrzyczała (dęta) orkiestra,
w gospódce w podcieniach wina napijmy się razem,
prowadzę cię za rękę po babilońskim mieście,
tyś nie jest do kupienia, ja na sprzedaż nie jestem,
prowadzę cię za rękę po babilońskim mieście,
tyś nie jest do kupienia, ja na sprzedaż nie jestem,


*chodzi o znak V (véčko) ukazywany palcami