Kasabian - Bow

Czym to jest?
Jeśli nie miłością, to końcem.
Zrozum mnie, gdy mówię ci
Że nie możemy już trzymać się tego.

Teraz twoi przyjaciele,
Ciągle mówią, że nie jestem już dobry,
A ty sobie żartujesz, to jest chore,
Bo wiesz, że to co mieliśmy, nie miało szans od początku.

A teraz, oboje tu stoimy,
Dwoję się ze strachu,
Te najgorsze słowa musiały wyjść,
Lecz ta miłość musiała się zakończyć.

Zrób pokłon i pożegnaj się,
Pozwól tym godzinom już przejść,
Teraz musisz czuć się tak świetnie,
Ale to już koniec,
Teraz to wszystko jest skończone.

Czym to jest?
Jeśli nie miłością, to końcem.
I zrozum, że nic nie trwa wiecznie.

A teraz mówię do Niej,
Tak głośno, jak i milcząc,
Że nie możemy dalej tego ciągnąć,
I nad ranem, już nie będzie mnie.

Zrób pokłon i pożegnaj się,
Pozwól tym godzinom już przejść,
Teraz musisz czuć się tak świetnie,
Ale to już koniec,
Teraz to wszystko jest skończone.

Zrób pokłon i zamknij swe oczy,
Na chwilę, by pofantazjować,
Teraz czujesz jakbyś miała ochotę,
Jakbyś miała ochotę,
Na to, by to był już koniec.

I powiedz mi, że jestem wolny,
Abym mógł zwiedzać świat.
Dość już łez, to jest koniec,
Zapadła kurtyna.

Zrób pokłon i zamknij swe oczy,
Na chwilę, by pofantazjować,
Teraz czujesz jakbyś miała ochotę,
Jakbyś miała ochotę,
Na to, by to był już koniec.
By to był już koniec.
By to był już koniec.