Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Kasabian
Kasabian - Glass
Glass
Tekst dodał(a): zmyślony
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Mashi
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): mattietuck
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
We are going nowhere fast
Are we made of glass?
No-one knows
No-one knows
Played out at the highest levels
On their leather sofas
Stop all human interraction
Keep them in their comas
Make a start and turn off everything
It's only then you'll see your life begin
Save me
Oh, come on and save me
From this world
Tell me
'Cause I need to know
I'm not alone
We are taught to watch the puppets
Not the hands controlling
Do you think if we pull out the rug
The world would stop revolving?
Make a start and turn off everything
It's only then you'll see your life begin
Save me
Oh, come on and save me
From this world
Save me
Oh, come on and save me
From this world
Tell me
'Cause I need to know
I'm not alone
We are going nowhere fast
Are we made of glass?
No one knows
No one knows
No one knows
A wise man told me
That we are born with wings but never taught to fly
Doesn't that make you wonder why?
Is it to prevent us from falling out of the sky?
Or is it to stop us from soaring too high?
So let me ask you this
Are you running 'round in a circle, going nowhere fast?
'Cause when you look at the man in the mirror
Is he made of nothing but glass?
But are you never aware that mountains don't move themselves?
Tectonic plates take something to make them shift
But all it took was a staff to part the red sea
All it took was a bus, then I'm gonna be
A single woman who refused to give up her seat
Who fought an entire army with a bouquet of flowers back in the 70s
But now you're taught to remain a hamster on a wheel until you run out of energy
Afraid that if you strive for an ideal, you'll end up like a Kennedy
It's like being on a treadmill every day
But never losing any weight
'Cause to see success the food for thought you digest has to change
While the stressed and high get depressed and die
We're still afraid to question why
When the biggest criminals I ever met wore a suit and tie
When did we stop believing?
When did we stop marching?
When did we stop chanting?
Are we made of glass?
No-one knows
No-one knows
Played out at the highest levels
On their leather sofas
Stop all human interraction
Keep them in their comas
Make a start and turn off everything
It's only then you'll see your life begin
Save me
Oh, come on and save me
From this world
Tell me
'Cause I need to know
I'm not alone
We are taught to watch the puppets
Not the hands controlling
Do you think if we pull out the rug
The world would stop revolving?
Make a start and turn off everything
It's only then you'll see your life begin
Save me
Oh, come on and save me
From this world
Save me
Oh, come on and save me
From this world
Tell me
'Cause I need to know
I'm not alone
We are going nowhere fast
Are we made of glass?
No one knows
No one knows
No one knows
A wise man told me
That we are born with wings but never taught to fly
Doesn't that make you wonder why?
Is it to prevent us from falling out of the sky?
Or is it to stop us from soaring too high?
So let me ask you this
Are you running 'round in a circle, going nowhere fast?
'Cause when you look at the man in the mirror
Is he made of nothing but glass?
But are you never aware that mountains don't move themselves?
Tectonic plates take something to make them shift
But all it took was a staff to part the red sea
All it took was a bus, then I'm gonna be
A single woman who refused to give up her seat
Who fought an entire army with a bouquet of flowers back in the 70s
But now you're taught to remain a hamster on a wheel until you run out of energy
Afraid that if you strive for an ideal, you'll end up like a Kennedy
It's like being on a treadmill every day
But never losing any weight
'Cause to see success the food for thought you digest has to change
While the stressed and high get depressed and die
We're still afraid to question why
When the biggest criminals I ever met wore a suit and tie
When did we stop believing?
When did we stop marching?
When did we stop chanting?
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieZmierzamy szybko donikąd
Czy jesteśmy zrobieni ze szkła?
Nikt tego nie wie
Nikt tego nie wie.
Rozegrani na najwyższych poziomach
Na ich skórzanych sofach
Powstrzymać całą ludzką interakcję
Utrzymywać ich w śpiączkach
Przygotuj się i wyłącz wszystko
Tylko wtedy Twoje życie będzie mogło się zacząć.
Uratuj mnie.
Proszę, uratuj mnie
Od tego świata
Powiedz mi
Bo muszę wiedzieć
Nie jestem sam
Uczą nas, byśmy patrzyli na marionetki
A nie na ręce, które nimi poruszają
Myślisz, że jeśli pozbędziemy się dywanu
To świat przestanie się buntować?
Przygotuj się i wyłącz wszystko
Tylko wtedy Twoje życie będzie mogło się zacząć.
Uratuj mnie.
Proszę, uratuj mnie
Od tego świata
Uratuj mnie.
Proszę, uratuj mnie
Od tego świata
Powiedz mi
Bo muszę to wiedzieć
Nie jestem sam
Zmierzamy szybko donikąd
Czy jesteśmy zrobieni ze szkła?
Nikt tego nie wie
Nikt tego nie wie
Nikt tego nie wie.
Mądry człowiek powiedział mi,
że jesteśmy urodzeni ze skrzydłami,
ale nigdy nie nauczeni latać.
Czy nie zastanawiasz się dlaczego?
Po to, by uchronić nas od upadku ze zbyt dużej wysokości,
czy po to, by nie pozwolić nam szybować zbyt wysoko?
Pozwól więc że zapytam:
Biegasz szybko w kółko, zmierzając donikąd, bo kiedy patrzysz w lustro widzisz człowieka zrobionego tylko ze szkła?
Ale czy nie jesteś świadomy tego, że góry nigdy nie poruszają same z siebie?
Płyty tektoniczne biorą coś, by sprawić że góry się zmieniają.
Ale wszystko czego było potrzeba, żeby rozdzielić może czerwone, to laska.
Wszystko czego było trzeba, żeby samotna kobieta, która odmówiła oddania swojego siedzenia, która walczyła z całą armią z zaledwie bukietem kwiatów w latach 70tych, był autobus.
Ale teraz uczą Cię, byś pozostał chomikiem w kołowrotku tak długo, aż nie zabraknie Ci energii.
Przerażony, że jeśli będziesz dążył do ideału skończysz tak, jak Kennedy.
To jak bycie w kieracie każdego dnia, ale nigdy nie tracenie wagi.
Ponieważ żeby zobaczyć sukces przemyślenia, którym się oddajesz muszą się raptownie zmienić.
Podczas gdy zestresowani i naćpani są zdepresjonowani i giną,
My wciąż jesteśmy zbyt przerażeni, by zapytać DLACZEGO
Kiedy najgorsi przestępcy których kiedykolwiek poznałem noszą garnitur i krawat....
Kiedy przestaliśmy wierzyć?
Kiedy przestaliśmy maszerować?
Kiedy przestaliśmy śpiewać...?
Czy jesteśmy zrobieni ze szkła?
Nikt tego nie wie
Nikt tego nie wie.
Rozegrani na najwyższych poziomach
Na ich skórzanych sofach
Powstrzymać całą ludzką interakcję
Utrzymywać ich w śpiączkach
Przygotuj się i wyłącz wszystko
Tylko wtedy Twoje życie będzie mogło się zacząć.
Uratuj mnie.
Proszę, uratuj mnie
Od tego świata
Powiedz mi
Bo muszę wiedzieć
Nie jestem sam
Uczą nas, byśmy patrzyli na marionetki
A nie na ręce, które nimi poruszają
Myślisz, że jeśli pozbędziemy się dywanu
To świat przestanie się buntować?
Przygotuj się i wyłącz wszystko
Tylko wtedy Twoje życie będzie mogło się zacząć.
Uratuj mnie.
Proszę, uratuj mnie
Od tego świata
Uratuj mnie.
Proszę, uratuj mnie
Od tego świata
Powiedz mi
Bo muszę to wiedzieć
Nie jestem sam
Zmierzamy szybko donikąd
Czy jesteśmy zrobieni ze szkła?
Nikt tego nie wie
Nikt tego nie wie
Nikt tego nie wie.
Mądry człowiek powiedział mi,
że jesteśmy urodzeni ze skrzydłami,
ale nigdy nie nauczeni latać.
Czy nie zastanawiasz się dlaczego?
Po to, by uchronić nas od upadku ze zbyt dużej wysokości,
czy po to, by nie pozwolić nam szybować zbyt wysoko?
Pozwól więc że zapytam:
Biegasz szybko w kółko, zmierzając donikąd, bo kiedy patrzysz w lustro widzisz człowieka zrobionego tylko ze szkła?
Ale czy nie jesteś świadomy tego, że góry nigdy nie poruszają same z siebie?
Płyty tektoniczne biorą coś, by sprawić że góry się zmieniają.
Ale wszystko czego było potrzeba, żeby rozdzielić może czerwone, to laska.
Wszystko czego było trzeba, żeby samotna kobieta, która odmówiła oddania swojego siedzenia, która walczyła z całą armią z zaledwie bukietem kwiatów w latach 70tych, był autobus.
Ale teraz uczą Cię, byś pozostał chomikiem w kołowrotku tak długo, aż nie zabraknie Ci energii.
Przerażony, że jeśli będziesz dążył do ideału skończysz tak, jak Kennedy.
To jak bycie w kieracie każdego dnia, ale nigdy nie tracenie wagi.
Ponieważ żeby zobaczyć sukces przemyślenia, którym się oddajesz muszą się raptownie zmienić.
Podczas gdy zestresowani i naćpani są zdepresjonowani i giną,
My wciąż jesteśmy zbyt przerażeni, by zapytać DLACZEGO
Kiedy najgorsi przestępcy których kiedykolwiek poznałem noszą garnitur i krawat....
Kiedy przestaliśmy wierzyć?
Kiedy przestaliśmy maszerować?
Kiedy przestaliśmy śpiewać...?
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Sergio Pizzorno Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2014 |
| Wykonanie oryginalne: |
Kasabian |
| Płyty: |
48:13 |
Komentarze (0):