Krystyna Giżowska - Ludzie morza

Gdzie gaśnie dzień w zachodzie słońca
I w morza się otula płaszcz
Wędrują fale tak bez końca
A razem z nimi każdy z nas
A jeszcze dalej nasze myśli
Jak światła mkną po wodzie w mrok
A czasem bliski brzeg się przyśni
A czasem w mgle zawoła ktoś

[2x:]
Nie słuchaj morza, gdy jest groźne
Lecz w nie wierz
Nie klękaj, kiedy maszt się wali
Jeszcze nie
A kiedy musisz (musisz)
Już zawołać SOS
To nie przeklinaj swego morza
Tylko dumnie głowę wznieś

I bywa tak, że gasną słońca
I wody cię przygniata słup
Walczymy wtedy aż do końca
Czasami nie wracamy już
I tylko wiatrem zawołamy
Światłem latarni w gęstej mgle
I zrozumieją ci, co czekali
Że morze wcale nie jest złe

Nie słuchaj morza, gdy jest groźne
Lecz w nie wierz
Nie klękaj, kiedy maszt się wali
Jeszcze nie
A kiedy musisz (musisz)
Już zawołać SOS
To nie przeklinaj swego morza
Tylko dumnie głowę wznieś

A kiedy musisz (musisz)
Już zawołać SOS (SOS)
To nie przeklinaj swego morza
Tylko dumnie głowę wznieś, głowę wznieś