Krzysztof Cwynar - Bezimienny pies

Bóg wie sam, co mnie zagnało
Wtedy tam pod śmietnik w kąt
Tam ujrzałem szaro-białą
Kulę kudłów - to był on

Ledwo-ledwo podniósł głowę
Wlepił we mnie smutny wzrok
Zrozumiałem w mig tę mowę
I do domu wziąłem go

Mój kudłaty kumpel mały
Z dnia na dzień nabierał sił
Choć był niemy, osowiały
Mało jadł, niewiele pił

Lekarz na to rzekł: "I po co
Martwić się na zapas tu?
Pies chorobę ma sierocą
Był niechciany - przejdzie mu"

Bezimienny pies, bezimienna miłość
Wypędzona na szarugę, na nieznany los
Bezimienny pies, bezimienna miłość
Wypędzona na szarugę, na nieznany los

W życiu nikt mnie tak nie witał
I aż tak nie cieszył się
To nie grubą nicią szyta
Radość ludzi, dziś już wiem

Że wtedy w psiego serca krzyku
Odnalazłem pierwszy raz
Mondo cane przy śmietniku
Pieskie życie, pieski czas

[2x:]
Bezimienny pies, bezimienna miłość
Wypędzona na szarugę, na nieznany los
Bezimienny pies, bezimienna miłość
Wypędzona na szarugę, na nieznany los