Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Kult
Popularne teksty
Kult - W czarnej urnie
W czarnej urnie
Tekst dodał(a): marti3d
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): blazej2011
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): RdzawyMechanizm
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
W czarnej urnie moich wszystkich czarnych lat
Czarna błyskawica spala czarny kwiat
Czarne słońca gasną, wschodzi czarny nów
Spieszmy się, nim czarny dzień powróci znów
Twoje ciało złote zwija się jak dym
Drga i złotym potem płynie, a ja w nim
W czerni tonąc, piję złoto z Twoich ust
Tak jak tamtej wiosny sok z rozdartych brzóz
Ale wciąż dokoła pełznie tamten świat
Mych toporów krwawych, Twoich barwnych szmat
Wciąż ciaśniejszy wokół poplątany krąg
Coraz częściej straszy zimno naszych rąk
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Nie odmieni żaden spazm
Mgły, co była stalą w stal znów
Nie próbujmy jeszcze raz
Skuwać się łańcuchem słów
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Ilu istnień czas jak jedna chwila zbiegł
Jak to dawno? Może tydzień, może wiek
Na mój barłóg czas jak deszcz jesienny mży
Zmywa ślady moich łez i Twojej krwi
I okrywa z wolna zapomnienia płaszcz
Noc, gdy pierwszy raz pluliśmy sobie w twarz
Śpiewaliśmy wtedy, szczęście – ja, ty – fart
Jak sztylety wbici w siebie, aż do gard
Serce pękło z żalu, dłoni zimna kiść
Ogrzej nad popiołem, już możemy iść
Ty w swe zamki z błota, ja w śmierdzący szynk
A dom pusty jak pałacyk Mayerling
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Słyszę Twój stłumiony głos
Mówisz słowa gorzkie przez łzy
Lecz już we mnie tylko złość
Pusta wściekłość, już nie Ty
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Czarna błyskawica spala czarny kwiat
Czarne słońca gasną, wschodzi czarny nów
Spieszmy się, nim czarny dzień powróci znów
Twoje ciało złote zwija się jak dym
Drga i złotym potem płynie, a ja w nim
W czerni tonąc, piję złoto z Twoich ust
Tak jak tamtej wiosny sok z rozdartych brzóz
Ale wciąż dokoła pełznie tamten świat
Mych toporów krwawych, Twoich barwnych szmat
Wciąż ciaśniejszy wokół poplątany krąg
Coraz częściej straszy zimno naszych rąk
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Nie odmieni żaden spazm
Mgły, co była stalą w stal znów
Nie próbujmy jeszcze raz
Skuwać się łańcuchem słów
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Ilu istnień czas jak jedna chwila zbiegł
Jak to dawno? Może tydzień, może wiek
Na mój barłóg czas jak deszcz jesienny mży
Zmywa ślady moich łez i Twojej krwi
I okrywa z wolna zapomnienia płaszcz
Noc, gdy pierwszy raz pluliśmy sobie w twarz
Śpiewaliśmy wtedy, szczęście – ja, ty – fart
Jak sztylety wbici w siebie, aż do gard
Serce pękło z żalu, dłoni zimna kiść
Ogrzej nad popiołem, już możemy iść
Ty w swe zamki z błota, ja w śmierdzący szynk
A dom pusty jak pałacyk Mayerling
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Słyszę Twój stłumiony głos
Mówisz słowa gorzkie przez łzy
Lecz już we mnie tylko złość
Pusta wściekłość, już nie Ty
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Ni nam samym, ni we dwoje zostać nam
Ni nam samym, ni bez siebie żyć
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieIn the darkest urn of all of my darkest days
Inky lightning burning inky black of flower
Inky suns are dying as the inky new moon rises
Let's get busy, 'fore the black dawn comes.
Golden is your body swirling like a smoke,
twitching, glistening all around with the golden sweat.
I'm drowning in your black and drinking from your mouth,
just like we've been drinking birch sap in the spring.
But there's still a cruel world waiting just outside -
world of my bloody axes and your rainbow rags,
oh ever tighter grows the circle 'round our necks,
ever colder is the coldness of our hands.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Fog can't be enchanted with a lively spasm
Into steel that it was once upon a time.
Let's not try to bind ourselves
with the chain of lovely words.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Many lives have passed in a second, can you count'em?
Was it long? May it be a week or a century?
On my den seconds are dripping like the rain,
washing traces of my tears and those of your blood.
And it draws the veil so slowly on those times,
nights when for the first time quarrels have begun,
we were singing: Joy means you, luck means me.
Like stilettos plunged into each others' hearts.
Heart snapped like the heated glass, hands turned into ice,
Warm'em over ashes - now it's time to go
You - onto ivory towers, me - into a stinking bar.
Our home as empty as the palace Mayerling.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
I hear the echoes of your muffled voice
Saying bitter words through the veil of tears,
But all I have in my heart is anger.
Frozen fury, but not you.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Inky lightning burning inky black of flower
Inky suns are dying as the inky new moon rises
Let's get busy, 'fore the black dawn comes.
Golden is your body swirling like a smoke,
twitching, glistening all around with the golden sweat.
I'm drowning in your black and drinking from your mouth,
just like we've been drinking birch sap in the spring.
But there's still a cruel world waiting just outside -
world of my bloody axes and your rainbow rags,
oh ever tighter grows the circle 'round our necks,
ever colder is the coldness of our hands.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Fog can't be enchanted with a lively spasm
Into steel that it was once upon a time.
Let's not try to bind ourselves
with the chain of lovely words.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Many lives have passed in a second, can you count'em?
Was it long? May it be a week or a century?
On my den seconds are dripping like the rain,
washing traces of my tears and those of your blood.
And it draws the veil so slowly on those times,
nights when for the first time quarrels have begun,
we were singing: Joy means you, luck means me.
Like stilettos plunged into each others' hearts.
Heart snapped like the heated glass, hands turned into ice,
Warm'em over ashes - now it's time to go
You - onto ivory towers, me - into a stinking bar.
Our home as empty as the palace Mayerling.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
I hear the echoes of your muffled voice
Saying bitter words through the veil of tears,
But all I have in my heart is anger.
Frozen fury, but not you.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Stanisław Staszewski Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Stanisław Staszewski |
| Rok wydania: |
1993 |
| Wykonanie oryginalne: |
Kult |
| Płyty: |
Tata Kazika (LP, 1993), MTV Unplugged (2010) |
| Ciekawostki: |
W utworze znajduje się nawiązanie do samobójstwa arcyksięcia Rudolfa Habsburga-Lotaryńskiego, wraz ze swoją kochanką Marią Vetserą, w pałacyku myśliwskim Mayerling. Ciało Marii zabrano po kryjomu z Mayerlingu i pochowano na pobliskim cmentarzu Heiligenkreuz, a pałacyk – z rozkazu cesarza – został zaadaptowany na klasztor karmelitanek. |
Komentarze (3):
In the darkest urn of all of my darkest days
Inky lightning burning inky black of flower
Inky suns are dying as the inky new moon rises
Let's get busy, 'fore the black dawn comes.
Golden is your body swirling like a smoke,
twitching, glistening all around with the golden sweat.
I'm drowning in your black and drinking from your mouth,
just like we've been drinking birch sap in the spring.
But there's still a cruel world waiting just outside -
world of my bloody axes and your rainbow rags,
oh ever tighter grows the circle 'round our necks,
ever colder is the coldness of our hands.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Fog can't be enchanted with a lively spasm
Into steel that it was once upon a time.
Let's not try to bind ourselves
with the chain of lovely words.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
Many lives have passed in a second, can you count'em?
Was it long? May it be a week or a century?
On my den seconds are dripping like the rain,
washing traces of my tears and those of your blood.
And it draws the veil so slowly on those times,
nights when for the first time quarrels have begun,
we were singing: Joy means you, luck means me.
Like stilettos plunged into each others' hearts.
Heart snapped like the heated glass, hands turned into ice,
Warm'em over ashes - now it's time to go
You - onto ivory towers, me - into a stinking bar.
Our home as empty as the palace Mayerling.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.
I hear the echoes of your muffled voice
Saying bitter words through the veil of tears,
But all I have in my heart is anger.
Frozen fury, but not you.
Can't be lonesome, nor together can we be
Can't be lonesome, nor together live.