Lara Fabian - Caruso

"Dla mnie ten utwór jest magiczny. Słuchając go czuję lato gorącą temperaturę dookoła. Mam przed oczami rozległe morze w trakcie ciemnej nocy. Widzę fale rozbijające się o siebie wzajemnie. Widzę statek w oddali, a na tym statku mężczyznę wpatrzonego w dal. Pełno małych światełek błyszczących gdzieś na morzu. A ja stoję na brzegu i patrzę się w piasek pod moimi stopami. Wieje wiatr i zamykam oczy. Chcę żeby fale zabrały mnie ze sobą. Chcę żeby piasek stopniowo ukrył mnie w sobie, powoli zasypał aż po czubek głowy…". [WordPress.com z dnia 2 października 2015 r.].

Poniższy tekst, dzięki uprzejmości WordPress.com z dnia 2 października 2015 r. przekazuję,bowiem uznałem,że wart jest szerszego rozpowszechnienia.

„Piosenka o tym, że ktoś kocha za dużo a ktoś za mało”

Środek nocy. Latarnia morska na brzegu klifu. Starszy mężczyzna wpatrzony samotnie w dal… Ładny początek filmu lub… piosenki. Okazuje się, że niekiedy utwory muzyczne kryją w sobie tajemnice, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka w warstwie tekstowej. Jedna z takich historii kryje się za słowami napisanymi przez Luccio Dalla w jednym ze swoich największych hitów Caruso. Piosenkę tę wykonywał także sam Luciano Pavarotti. Doczekała się ona również i bardziej popowych odsłon np. w wykonaniu Lary Fabian. Cóż więc jest takiego porywającego w tej piosence, że nie umiera i wykonują ją coraz nowi artyści?

Caruso umarł w 1921 roku, w wieku 48 lat, w hotelu niedaleko zatoki Sorrento. Zrządzeniem losu, lata później Lucio Dalla trafił do tego samego pokoiku w tym samym hotelu. Okazało się, że właściciele hotelu nie pozwoli uprzątnąć rzeczy Caruso. Pokój pełen był pamiątek po nim i nawet stało w nim jego pianino. Dalla został zaznajomiony z tragiczną historią Caruso. Lata później w jednym z wywiadów Lucio Dalla tak opowiadał historię która zainspirowała powstanie jego przeboju

„Okazało się, że w ostatnich chwilach życia, cierpiący z powodu raka krtani, mimo wszystko, dawał lekcję śpiewu młodej piosenkarce, w której był być może zakochany. Jednego z ostatnich wieczorów swojego życia, w bardzo gorącą noc, nie chciał zrezygnować ze śpiewania przed nią kiedy na niego patrzyła i go podziwiała i nawet mimo złego samopoczucia, kazał przenieść fortepian na taras z widokiem na port. Caruso zaśpiewał więcej niż romans, pasjonującą spowiedź o miłości i cierpieniu, dwóch rzeczach które często występują wspólnie. Jego głos wciąż był tak potężny, że był słyszany również poza portem, tak że wszyscy rybacy wrócili aby go posłuchać i zacumowali swe łodzie pod jego tarasem. Światła ich łodzi były tak liczne że wyglądały jak gwiazdy na niebie. Być może Caruso widząc je pomyślał o drapaczach chmur z Nowego Jorku, i odnalazł w sobie siłę by dalej śpiewać i zagubić się we wzruszeniu w oczach dziewczyny, która patrzyła na niego oparta o fortepian. Tej samej nocy Caruso bardzo źle się poczuł. Wkrótce potem zmarł… Napisałem tą piosenkę jako swego rodzaju hołd dla neapolitańskiej tradycji muzycznej".

Lara Fabian,właściwie Lara Crokaert, belgijsko-kanadyjska piosenkarka.Jednak napisać o Larze Fabian "piosenkarka", to tak,jakby napisać o Fryderyku Chopinie "pianista". Ani jedno,ani drugie nie zasługuje na tak banalne,wręcz infantylne określenie.
Przepiękna, delikatna, diabelsko utalentowana, z niemalże cudownie anielskim głosem,delikatna,niesamowicie wrażliwa na każdy rodzaj piękna i pozytywnie emocjonalna kobieta.
Swoim talentem zachwyca wszystkich, posiada głos o skali pięciu oktaw i świetnie radzi sobie jako kompozytorka. Lara Fabian jest poliglotką, włada płynnie zarówno językiem francuskim, jak i angielskim, hiszpańskim czy włoskim,
śpiewając przede wszystkim w języku francuskim, jak również włoskim, hiszpańskim, angielskim, rosyjskim i innych.

Krótko mówiąc,jest to kobieta wielu talentów i ponad wszelką wątpliwość jej osobowość/twórczość warte są uwagi.
Gorąco zachęcam do wysłuchania jej albumów i singli,takich,jak:
- 1992 r. - "Lara Fabian";
- 1994 r. - "Carpe diem";
- 1997 r. - "Pure";
- 1999 r. - "Lara Fabian";
- 2001 r. - "Nue";
- 2004 r. - "A wonderful life";
- 2005 r. - "9";
- 2009 r. - "Toutes les femmes en moi", "Every Woman in Me";
- 2010 r. - "Mademoiselle Zhivago";
- 2013 r. - "Le Secret",
- 2015 r. - "Ma vie dans la tienne",
- 2017 r. - "Camouflage",
- 2019 r. - "Papillon",
- 2020 r. - "Lockdowna sessions",
- 2024 r. - "Ta peine" - Single.

Życzę Wszystkim niezapomnianych wrażeń, pobudzających niemalże wszystkie nasze zmysły... :)

też tak myślę ,,słucham jej ciągle ...wszystko co śpiewa ,jest genialnie wykonane,pełne ekspresji i żaru...Jest wielką artystką..

Zgadzam się z KitKat. Zmieniłąm trochę teledysk ( mam nadzieję że mi przyjmą ) , gdzie na koncercie "David Foster & friends " Lara śpiewa całą sobą... Oglądam cały koncert już 7 , 8 raz i jej wykon nadal jest jednym z moich ulubionych. :)

ahh ... uwielbiam jej wykonanie tego utworu, jest takie pełne pasji, w jej głosie można usłyszeć wszystkie emocje, przez miłość po tęsknote, a nawet cierpienie... naprawde fenomenalna artystka...