Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Lazza
Popularne teksty
Lazza - 100 Messaggi
100 Messaggi
Tekst dodał(a): marcin
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): marcin
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
[Strofa 1]
Ti prego, non cominciare
Sai che per me è già difficile credere a quanto mi facevi male
Ma, se me l'avessi chiesto, avrei scalato l'Everest a mani nude
Anche se odio il freddo e soffro pure di vertigini, io me ne frego
Quando menti, io ti credo
So che sono più di mille quelle cose di me che non tolleravi
Parlare con te è come cercare di afferrare il vento con le mani
Se avevo un problema, mi dicevi di parlarne con chi se ne intende
Guardavo cadere tutto a pezzi come fosse l'11 settembre
Dimmi ancora una bugia, poi una bugia, poi la verità
Era tutto una follia, però una follia per te non si fa
Non ero più a casa mia, neanche a casa mia, solo mille guai
Penso a Davide e Golia, io sarò Golia, tu mi ucciderai
E te l'avrei lasciato fare, perché ero fuori di testa
Dimmi, quando ci si perde, a cosa serve fare festa?
Fumo 'sti fiori del male, tutto quello che mi resta
Ora che mi sento inerme, come un verme in fondo al mezcal
[Ritornello]
Scordati che mi conosci, ora è tardi anche se piangi
È inutile che mi angosci, mi mandi cento messaggi
A cui non risponderò, non ne sono più capace
Sono diventato tutto ciò che odiavo e ti assicuro non mi piace
Dimmelo se te ne accorgi, siamo diventati grandi
Anche se ho dieci orologi, non recupererò gli anni
Scusa se non tornerò, non sai quanto mi dispiace
Che abbiamo fatto la guerra, ma non sapevamo come fare pace
[Strofa 2]
Triste quando ci pensavo
Ci mancava tutto quanto, perfino la data di un anniversario
Scrivevano: "È fidanzato" solo perché finanziavo
Ti darei da bere il sangue perché è tutto ciò che adesso mi è rimasto
Credimi, sembra impossibile accettare che oramai ti ho detto: "Ciao"
Sto in un bilocale che da quando ti ho cacciata sembra una penthouse
Grande tipo il doppio, ma senza la luce, come ci fosse un black out
Non sono sentimentale
Delle volte tu aprivi la porta e io nemmeno ti sentivo entrare
Ti volevo a tutti i costi, ma eravamo opposti proprio come un polo
Stare insieme è l'arte di risolvere i problemi che non ho da solo
Giuro, non so più chi sono, tutto ciò mi dà fastidio
'Sto mondo a misura d'uomo mi fa sentire in castigo
[Ritornello]
Scordati che mi conosci, ora è tardi anche se piangi
È inutile che mi angosci, mi mandi cento messaggi
A cui non risponderò, non ne sono più capace
Sono diventato tutto ciò che odiavo e ti assicuro non mi piace
Dimmelo se te ne accorgi, siamo diventati grandi
Anche se ho dieci orologi, non recupererò gli anni
Scusa se non tornerò, non sai quanto mi dispiace
Che abbiamo fatto la guerra, ma non sapevamo come fare pace
Ti prego, non cominciare
Sai che per me è già difficile credere a quanto mi facevi male
Ma, se me l'avessi chiesto, avrei scalato l'Everest a mani nude
Anche se odio il freddo e soffro pure di vertigini, io me ne frego
Quando menti, io ti credo
So che sono più di mille quelle cose di me che non tolleravi
Parlare con te è come cercare di afferrare il vento con le mani
Se avevo un problema, mi dicevi di parlarne con chi se ne intende
Guardavo cadere tutto a pezzi come fosse l'11 settembre
Dimmi ancora una bugia, poi una bugia, poi la verità
Era tutto una follia, però una follia per te non si fa
Non ero più a casa mia, neanche a casa mia, solo mille guai
Penso a Davide e Golia, io sarò Golia, tu mi ucciderai
E te l'avrei lasciato fare, perché ero fuori di testa
Dimmi, quando ci si perde, a cosa serve fare festa?
Fumo 'sti fiori del male, tutto quello che mi resta
Ora che mi sento inerme, come un verme in fondo al mezcal
[Ritornello]
Scordati che mi conosci, ora è tardi anche se piangi
È inutile che mi angosci, mi mandi cento messaggi
A cui non risponderò, non ne sono più capace
Sono diventato tutto ciò che odiavo e ti assicuro non mi piace
Dimmelo se te ne accorgi, siamo diventati grandi
Anche se ho dieci orologi, non recupererò gli anni
Scusa se non tornerò, non sai quanto mi dispiace
Che abbiamo fatto la guerra, ma non sapevamo come fare pace
[Strofa 2]
Triste quando ci pensavo
Ci mancava tutto quanto, perfino la data di un anniversario
Scrivevano: "È fidanzato" solo perché finanziavo
Ti darei da bere il sangue perché è tutto ciò che adesso mi è rimasto
Credimi, sembra impossibile accettare che oramai ti ho detto: "Ciao"
Sto in un bilocale che da quando ti ho cacciata sembra una penthouse
Grande tipo il doppio, ma senza la luce, come ci fosse un black out
Non sono sentimentale
Delle volte tu aprivi la porta e io nemmeno ti sentivo entrare
Ti volevo a tutti i costi, ma eravamo opposti proprio come un polo
Stare insieme è l'arte di risolvere i problemi che non ho da solo
Giuro, non so più chi sono, tutto ciò mi dà fastidio
'Sto mondo a misura d'uomo mi fa sentire in castigo
[Ritornello]
Scordati che mi conosci, ora è tardi anche se piangi
È inutile che mi angosci, mi mandi cento messaggi
A cui non risponderò, non ne sono più capace
Sono diventato tutto ciò che odiavo e ti assicuro non mi piace
Dimmelo se te ne accorgi, siamo diventati grandi
Anche se ho dieci orologi, non recupererò gli anni
Scusa se non tornerò, non sai quanto mi dispiace
Che abbiamo fatto la guerra, ma non sapevamo come fare pace
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenie[Wers 1]
Proszę, nie zaczynaj
Wiesz, jak trudno jest mi wierzyć, jak bardzo mi szkodziłaś
Ale gdybyś mnie o to poprosiła, wspiąłbym się na Everest gołymi rękami
Nawet jeśli nienawidzę zimna i cierpię na zawroty głowy, nie przejmuję się tym
Kiedy kłamiesz, wierzę ci
Wiem, że było ponad tysiąc rzeczy we mnie, których nie znosiłaś
Rozmowa z tobą to jak chwytanie wiatru w dłonie
Gdy miałem problem, mówiłaś mi, żebym porozmawiał z kimś, kto się zna
Oglądałem, jak wszystko rozpada się na kawałki, jakby to był 11 września
Powiedz mi kolejne kłamstwo, potem kłamstwo, potem prawdę
To było jakieś szaleństwo, ale dla ciebie szaleństwem nie było
Nie byłem już u siebie, ani nawet u siebie, same kłopoty
Myślę o Dawidzie i Golii, ja będę Goliatem, ty mnie zabijesz
I pozwoliłbym ci to zrobić, bo byłem nie w porządku
Powiedz, po co świętować, gdy się gubiemy?
Pale te kłęby zła, to wszystko, co mi zostało
Teraz czuję się bezsilny, jak robak na dnie mezcalu
[Refren]
Zapomnij, że mnie znasz, teraz jest za późno, nawet jeśli płaczesz
Bez sensu, że się martwisz, wysyłasz mi sto wiadomości
Na które nie odpowiem, nie potrafię już
Stałem się tym, czego nienawidziałem, i zapewniam cię, że mi się to nie podoba
Powiedz mi, czy to zauważasz, staliśmy się dorośli
Mimo że mam dziesięć zegarków, nie odzyskam lat
Przepraszam, że nie wrócę, nie wiesz, jak mi przykro
Walczyliśmy, ale nie umieliśmy się pogodzić
[Wers 2]
Było smutno, kiedy nad tym myślałem
Czegoś nam brakowało, nawet daty rocznicy
Pisali: "Jest zaręczony", tylko dlatego, że sfinansowałem
Chciałbym dać ci pić krew, bo to jedyna rzecz, która mi została
Uwierz mi, wydaje się niemożliwe zaakceptować, że już ci powiedziałem: "Cześć"
Mieszkam w kawalerce, która od kiedy cię wyrzuciłem, wydaje się apartamentem
Duża jak dwukrotnie, ale bez światła, jakby nastąpiła przerwa w dostawie prądu
Nie jestem sentymentalny
Czasami otwierałaś drzwi, a ja nawet nie słyszałem, jak wchodzisz
Chciałem cię za wszelką cenę, ale byliśmy przeciwnościami, jak bieguny
Bycie razem to sztuka rozwiązywania problemów, których sam nie mam
Przysięgam, nie wiem już kim jestem, wszystko to mnie irytuje
Ten świat na miarę człowieka sprawia, że czuję się ukaraną
[Refren]
Zapomnij, że mnie znasz, teraz jest za późno, nawet jeśli płaczesz
Bez sensu, że się martwisz, wysyłasz mi sto wiadomości
Na które nie odpowiem, nie potrafię już
Stałem się tym, czego nienawidziałem, i zapewniam cię, że mi się to nie podoba
Powiedz mi, czy to zauważasz, staliśmy się dorośli
Mimo że mam dziesięć zegarków, nie odzyskam lat
Przepraszam, że nie wrócę, nie wiesz, jak mi przykro
Walczyliśmy, ale nie umieliśmy się pogodzić
Proszę, nie zaczynaj
Wiesz, jak trudno jest mi wierzyć, jak bardzo mi szkodziłaś
Ale gdybyś mnie o to poprosiła, wspiąłbym się na Everest gołymi rękami
Nawet jeśli nienawidzę zimna i cierpię na zawroty głowy, nie przejmuję się tym
Kiedy kłamiesz, wierzę ci
Wiem, że było ponad tysiąc rzeczy we mnie, których nie znosiłaś
Rozmowa z tobą to jak chwytanie wiatru w dłonie
Gdy miałem problem, mówiłaś mi, żebym porozmawiał z kimś, kto się zna
Oglądałem, jak wszystko rozpada się na kawałki, jakby to był 11 września
Powiedz mi kolejne kłamstwo, potem kłamstwo, potem prawdę
To było jakieś szaleństwo, ale dla ciebie szaleństwem nie było
Nie byłem już u siebie, ani nawet u siebie, same kłopoty
Myślę o Dawidzie i Golii, ja będę Goliatem, ty mnie zabijesz
I pozwoliłbym ci to zrobić, bo byłem nie w porządku
Powiedz, po co świętować, gdy się gubiemy?
Pale te kłęby zła, to wszystko, co mi zostało
Teraz czuję się bezsilny, jak robak na dnie mezcalu
[Refren]
Zapomnij, że mnie znasz, teraz jest za późno, nawet jeśli płaczesz
Bez sensu, że się martwisz, wysyłasz mi sto wiadomości
Na które nie odpowiem, nie potrafię już
Stałem się tym, czego nienawidziałem, i zapewniam cię, że mi się to nie podoba
Powiedz mi, czy to zauważasz, staliśmy się dorośli
Mimo że mam dziesięć zegarków, nie odzyskam lat
Przepraszam, że nie wrócę, nie wiesz, jak mi przykro
Walczyliśmy, ale nie umieliśmy się pogodzić
[Wers 2]
Było smutno, kiedy nad tym myślałem
Czegoś nam brakowało, nawet daty rocznicy
Pisali: "Jest zaręczony", tylko dlatego, że sfinansowałem
Chciałbym dać ci pić krew, bo to jedyna rzecz, która mi została
Uwierz mi, wydaje się niemożliwe zaakceptować, że już ci powiedziałem: "Cześć"
Mieszkam w kawalerce, która od kiedy cię wyrzuciłem, wydaje się apartamentem
Duża jak dwukrotnie, ale bez światła, jakby nastąpiła przerwa w dostawie prądu
Nie jestem sentymentalny
Czasami otwierałaś drzwi, a ja nawet nie słyszałem, jak wchodzisz
Chciałem cię za wszelką cenę, ale byliśmy przeciwnościami, jak bieguny
Bycie razem to sztuka rozwiązywania problemów, których sam nie mam
Przysięgam, nie wiem już kim jestem, wszystko to mnie irytuje
Ten świat na miarę człowieka sprawia, że czuję się ukaraną
[Refren]
Zapomnij, że mnie znasz, teraz jest za późno, nawet jeśli płaczesz
Bez sensu, że się martwisz, wysyłasz mi sto wiadomości
Na które nie odpowiem, nie potrafię już
Stałem się tym, czego nienawidziałem, i zapewniam cię, że mi się to nie podoba
Powiedz mi, czy to zauważasz, staliśmy się dorośli
Mimo że mam dziesięć zegarków, nie odzyskam lat
Przepraszam, że nie wrócę, nie wiesz, jak mi przykro
Walczyliśmy, ale nie umieliśmy się pogodzić
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2024 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (0):