Le Roi Soleil - La vie passe

Widzę korowód mijanych twarzy,
Spoglądam na ciągnące się obok żale
I tyle samo niespełnionych marzeń,
Które zawsze spychałem na bok,
Kiedy trzeba było śnić.

Patrzę jak rozwiewają się złudzenia,
Które już nigdy nie powrócą.
Widziałam przecież tyle podróży
Zakończonych katastrofą,
Zaraz po opuszczeniu bezpiecznego portu.

Życie mija,
A jeszcze niczego nie zobaczyłem.
Życie upływa,
A przecież dotąd tylko je pożyczałem.
Czas ucieka
I nie potrafiłem go zatrzymać.
I najzwyczajniej zapomniałem kochać.

Opierałem się tylu językom,
W których powinienem był mówić.
Lecz czy naprawdę odwaga znaczy tyle co
Zaznaczanie stron,
Nie czerpiąc żadnej satysfakcji?

Życie mija,
A jeszcze niczego nie zobaczyłem.
Życie upływa,
A przecież dotąd tylko je pożyczałem.
Czas ucieka
I nie potrafiłem go zatrzymać.
I najzwyczajniej zapomniałem kochać.

Nie chcę wierzyć, wpierw nie wątpiąc,
Nie chcę wierzyć, że droga przede mną się zamknęła
Raz na zawsze.
Chcę móc przewidzieć dokąd idę,
Skorzystać z prawa,
Jakie może sobie dać każdy człowiek -
Aby móc wszystko porzucić.

Życie mija
I pragnę widzieć, jak ucieka.
Życie upływa
I chcę móc patrzeć, jak je pożyczasz.
Czas naciska,
Lecz będziesz wiedział, jak go zatrzymać.
Czas się zatrzymuje,
Ale wiem, że przynajmniej kochałam.
Życie mija,
Lecz można je przeżyć szczęśliwie.
Życie mija
I chciałbym je spędzić
Przy tobie.