Liz Phair - Somebody's Miracle

Jestem tak daleko, teraz już tak daleko od tego,
że wydaje mi się, że nigdy mogę nie dowiedzieć się jak
ludzie pozostają w sobie zakochani przez połowę swego życia,
to sekret, który skrywany jest w gronie mężów i żon,

Skarbie, tam idzie czyjś cud,
idzie prosto po ulicy,
tam idzie jakaś inna baśń,
Chciałabym, żeby przydarzyło się to też mi,
ale patrzę na siebie,
zastanawiając się, czy jestem po prostu za słaba,
żeby mieć taką wiarę w siebie.

Dawno, dawno temu byłam bardzo nerwowa w miłości,
kiedy wszystko było dobrze, zmieniałam zdanie ot tak,
teraz widzę jak bardzo się myliłam i jak nierozważna byłam,
Każda żaba ma w sobie księcia czekającego w środku,

Skarbie, tam idzie czyjś cud,
idzie prosto po ulicy,
tam idzie jakaś inna baśń,
Chciałabym, żeby przydarzyło się to też mi,
ale patrzę na siebie i myślę "co u licha",
może jestem zbyt naiwna,
by mieć taką wiarę w siebie,
wiesz, że modlę się o to,

Ale królowa, ona lubi siedzieć na swoim tronie,
to nie znaczy, że oboje nie jesteście nigdy samotni,
jest tak, że miłość ma swoje potrzeby i tylko miłość wie,
patrz na parę będącą blisko, są jak kwitnąca róża.

Skarbie, tam idzie czyjś cud,
idzie prosto po ulicy,
tam idzie jakaś inna baśń,
Chciałabym, żeby przydarzyło się to też mi,
Tam idzie czyjś cud,
idzie prosto po ulicy,
tam idzie jakaś inna baśń...

Nigdy nie płaczę na głos,
zawsze trzymam swoje łzy dla siebie,
ale pewnego dnia obudziłam się i zobaczyłam, że moje życie opuściło mnie dla kogoś innego,
myślę, że musiało być ze mnie niezadowolone.

Skarbie, tam idzie czyjś cud,
idzie prosto po ulicy,
Tam idzie jakaś inna baśń,
Chciałabym, aby przydarzyło się to też mi,
ale patrzę na siebie,
zastanawiając się, czy jestem po prostu za słaba,
by mieć taką wiarę w siebie,
wiesz, że się o to modlę
wiesz, że się o to modlę
wiesz, że się o to modlę