Lucyna Owsińska - Tyle już było słów (Prońko, Strzelecka)

Tyle już było słów, żadne prawdziwe,
dzisiaj powtarzasz je znów,
myślisz, że każda z nas wierzy naiwnie,
umiesz wciąż kłamać jak z nut.
Umiesz grać każdą z ról, lecz jak to przyjmiesz,
kiedy nagle tak
wszystkie trzy widzisz tu, wszystkie na raz -
jaką więc szansę masz?

Tyle już było słów, tyle przyrzeczeń,
spróbuj znów powtórzyć je,
spełnić, co kiedyś nam tak przyrzekałeś,
śmiało więc zapewniaj, że
tęsknisz do każdej z nas, że będzie wiecznie
nasza miłość trwać...
Tyle już było słów, wszystkie na wiatr -
ładnie to kłamać tak?

Ach, jak mi żal, ach, jak mi żal tamtych nocy,
nadziei mych i snów.
Przecież ja też chciałam cię mieć w swojej mocy,
prosiłam cię: ach, mów.
Bliski mi był każdy twój gest i twój uśmiech,
twoim się stał mój świat.
Każda z nas trzech teraz chce tylko prawdy,
zdecyduj się, daj znak.
Szczęścia szuka w życiu każdy -
po to wciąż się toczy świat!

Tyle już było słów, tyle przyrzeczeń,
spróbuj znów powtórzyć je,
spełnić, co kiedyś nam tak przyrzekałeś,
śmiało więc zapewniaj, że
tęsknisz do każdej z nas, że będzie wiecznie
nasza miłość trwać...
Tyle już było słów, wszystkie na wiatr -
ładnie to kłamać tak?

Słowa twe plączą się, są jak motyle,
żyjesz tak jakby we śnie,
zmieniasz się z dnia na dzień, z chwili na chwilę,
umiesz wciąż kłamać jak z nut.
Umiesz grać każdą z ról, lecz jak to przyjmiesz,
kiedy nagle tak
wszystkie trzy widzisz tu, wszystkie na raz -
jaką więc szansę masz?

Ach, jak mi żal, ach, jak mi żal tamtych nocy,
nadziei mych i snów.
Przecież ja też chciałam cię mieć w swojej mocy,
prosiłam cię: ach, mów.
Bliski mi był każdy twój gest i twój uśmiech,
twoim się stał mój świat.
Każda z nas trzech teraz chce tylko prawdy,
zdecyduj się, daj znak.
Szczęścia szuka w życiu każdy -
po to wciąż się toczy świat!