Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Manchester Orchestra
Popularne teksty
18. Luna - Alive
Manchester Orchestra - The Silence
The Silence
Tekst dodał(a): bppremiera
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): chawratka
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): olcia_197
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Why do I deserve the science to feel better about you?
At a loss I lost my cool
I denied that I found you
I tried to be a basket case
I did not surprise you
I'm trying to find a signal fire
Let me know when I should move
But you, amplified in the silence
Justified in the way you make me bruise
Magnified in the science
Anatomically proved that you don't need me
Why do I desire the space?
I was mourning after you
I was lost and lost my shape
There was nothing I could do
I don't want to waste away
It was all I gave to you
Take me back and take my place
I will rise right up for you
But you, amplified in the silence
Justified in the way you make me bruise
Magnified in the science
Anatomically proved that you don't need me
All the while you waste away, you're asking
"Did I really need another one to take me down?"
Everybody knows it's something that you had to live with darling
Nobody's gonna tear you down now
There is nothing you keep, there is only your reflection
There was nothing but quiet retractions
And families pleading, "Don't look in that cabinet,
there's far more bad than there's good, I don't know how it got there"
That was something your father had burned in me
Twenty hours out of Homestake eternity
"You can go anywhere but you are where you came from"
Little girl, you are cursed by my ancestry
There is nothing but darkness and agony
I can not only see, but you stopped me from blinking
Let me watch you as close as a memory
Let me hold you above all the misery
Let me open my eyes and be glad that I got here
At a loss I lost my cool
I denied that I found you
I tried to be a basket case
I did not surprise you
I'm trying to find a signal fire
Let me know when I should move
But you, amplified in the silence
Justified in the way you make me bruise
Magnified in the science
Anatomically proved that you don't need me
Why do I desire the space?
I was mourning after you
I was lost and lost my shape
There was nothing I could do
I don't want to waste away
It was all I gave to you
Take me back and take my place
I will rise right up for you
But you, amplified in the silence
Justified in the way you make me bruise
Magnified in the science
Anatomically proved that you don't need me
All the while you waste away, you're asking
"Did I really need another one to take me down?"
Everybody knows it's something that you had to live with darling
Nobody's gonna tear you down now
There is nothing you keep, there is only your reflection
There was nothing but quiet retractions
And families pleading, "Don't look in that cabinet,
there's far more bad than there's good, I don't know how it got there"
That was something your father had burned in me
Twenty hours out of Homestake eternity
"You can go anywhere but you are where you came from"
Little girl, you are cursed by my ancestry
There is nothing but darkness and agony
I can not only see, but you stopped me from blinking
Let me watch you as close as a memory
Let me hold you above all the misery
Let me open my eyes and be glad that I got here
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieDlaczego zasługuję na naukę, aby poczuć się lepiej ze sobą?
W rozterce straciłem spokój
Zaprzeczyłem, że odnalazłem Cię
Starałem się być na skraju
Nie zaskoczyłem Cię
Próbuję odnaleźć znak ostrzegawczy
Powiedz kiedy powinienem zrobić krok
Ale Ty, uwydatniony w ciszy
Usprawiedliwiony z sińców które mi zadajesz
Przybliżony w nauce
Anatomicznie udowadniasz, że nie potrzebujesz mnie
Dlaczego pragnę przestrzeni?
Opłakiwałem Cię
Zagubiłem się i straciłem swój kształt
Nic nie mogłem zrobić
Nie chcę zmarnotrawić
tego wszystkiego, co Ci dałem.
Przyjmij mnie z powrotem i zastąp mnie,
Podniosę się natychmiast dla Ciebie.
Ale Ty, uwydatniony w ciszy
Usprawiedliwiony z sińców które mi zadajesz
Przybliżony w nauce
Anatomicznie udowadniasz, że mnie nie potrzebujesz
Cały ten czas marnotrawiąc pytasz:
"Czy naprawdę potrzebowałem kolejnego/nej, żeby mnie pokonał/a".
Wszyscy wiedzą, że masz coś, z czym musisz żyć Kochanie
Teraz nikt nie pociągnie Cię w dół
Nie masz niczego, jest tylko Twoje odbicie
Nie było nic oprócz cichych reakcji,
I błagania rodziny - "Nie zaglądaj do tej szafki,
jest o wiele więcej zła niż dobra, nie wiem jak to się tam znalazło".
Było coś, co Twój ojciec zapalił we mnie
Dwadzieścia godzin poza wiecznością Homestake
"Możesz iść gdziekolwiek, ale pozostajesz tam, skąd przyszedłeś"
Dziewczynko, jesteś przeklęta przez moje pochodzenie
Nie ma nic prócz ciemności i agonii,
Nie tylko nie widzę, ale jeszcze powstrzymałaś mnie przed mruganiem
Pozwól mi Cię obserwować tak blisko jak wspomnienie
Pozwól mi trzymać Cię ponad tą nędzą
Pozwól mi otworzyć oczy i cieszyć się tym, że tu dotarłem
x2
----------
Zgodnie z oświadczeniem wokalisty, piosenka jest rozmową z Bogiem i dotyczy doświadczeń życiowych, pochodzenia i dorastania w trudnej rodzinie oraz rozliczenia z przeszłością. Ostatnia zwrotka jest adresowana do córeczki, która jest naznaczona przeszłością ojca i tym jak ukształtowało go środowisko w którym dorastał.
W rozterce straciłem spokój
Zaprzeczyłem, że odnalazłem Cię
Starałem się być na skraju
Nie zaskoczyłem Cię
Próbuję odnaleźć znak ostrzegawczy
Powiedz kiedy powinienem zrobić krok
Ale Ty, uwydatniony w ciszy
Usprawiedliwiony z sińców które mi zadajesz
Przybliżony w nauce
Anatomicznie udowadniasz, że nie potrzebujesz mnie
Dlaczego pragnę przestrzeni?
Opłakiwałem Cię
Zagubiłem się i straciłem swój kształt
Nic nie mogłem zrobić
Nie chcę zmarnotrawić
tego wszystkiego, co Ci dałem.
Przyjmij mnie z powrotem i zastąp mnie,
Podniosę się natychmiast dla Ciebie.
Ale Ty, uwydatniony w ciszy
Usprawiedliwiony z sińców które mi zadajesz
Przybliżony w nauce
Anatomicznie udowadniasz, że mnie nie potrzebujesz
Cały ten czas marnotrawiąc pytasz:
"Czy naprawdę potrzebowałem kolejnego/nej, żeby mnie pokonał/a".
Wszyscy wiedzą, że masz coś, z czym musisz żyć Kochanie
Teraz nikt nie pociągnie Cię w dół
Nie masz niczego, jest tylko Twoje odbicie
Nie było nic oprócz cichych reakcji,
I błagania rodziny - "Nie zaglądaj do tej szafki,
jest o wiele więcej zła niż dobra, nie wiem jak to się tam znalazło".
Było coś, co Twój ojciec zapalił we mnie
Dwadzieścia godzin poza wiecznością Homestake
"Możesz iść gdziekolwiek, ale pozostajesz tam, skąd przyszedłeś"
Dziewczynko, jesteś przeklęta przez moje pochodzenie
Nie ma nic prócz ciemności i agonii,
Nie tylko nie widzę, ale jeszcze powstrzymałaś mnie przed mruganiem
Pozwól mi Cię obserwować tak blisko jak wspomnienie
Pozwól mi trzymać Cię ponad tą nędzą
Pozwól mi otworzyć oczy i cieszyć się tym, że tu dotarłem
x2
----------
Zgodnie z oświadczeniem wokalisty, piosenka jest rozmową z Bogiem i dotyczy doświadczeń życiowych, pochodzenia i dorastania w trudnej rodzinie oraz rozliczenia z przeszłością. Ostatnia zwrotka jest adresowana do córeczki, która jest naznaczona przeszłością ojca i tym jak ukształtowało go środowisko w którym dorastał.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Andy Hull, Good Things bad People Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Manchester Orchestra |
| Rok wydania: |
2017 |
| Płyty: |
A Black Mile to the Surface |
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (7):
"The whole album tells the story of a dysfunctional family, with elements of Andy Hull's life woven throughout. From "my old man's heart attack" in The Gold, to "your drunken dad and a pair of scissors" in The Alien, and wanting to "feel the way our fathers felt" in The Grocery, there are references to family throughout the album including mothers, brothers, daughters, etc. But the references to fathers are most relevant, as Hull is coming to grips with his role as a father. The last track can be seen as an inter-generational conversation with each verse able to be interpreted differently when the speaker is changed between Andy, his father, or his daughter or any mix up of the three.
There is a running theme of "there is nothing you keep when you die" in the album.
The Maze - "There is nothing I've got when I die that I keep"
Lead, SD - "If I die there's nothing I keep"
The Wolf - "There is nothing you've got when you die that you keep"
However, in the final track, Andy changes this to "There is nothing you keep, there is only your reflection", the realization that we are reflections of our parents, more specifically boys grow up to be our fathers. This is echoed again as
"That was something your father had burned in me
Twenty hours out of Homestake eternity
'You can go anywhere but you are where you came from'"
Could it be Hull wants to abandon this paradigm since it would mean his daughter is "cursed by my ancestry" and "there is nothing but darkness and agony"?
The album is concluded with
"Let me hold you above all the misery
Let me open my eyes and be glad that I got here"
Signifying the escape from a troubled past which is characterized as a mine or cave, or simply A Black Mile to the Surface".
"The last track is called “The Silence.” This song is one of the songs I wrote – popped out of bed at one in the morning – it felt like I kinda had to get this thing down, and really, it’s a prayer to God. It’s God talking to me, God talking to my daughter, and then ultimately at the end, the finale is me praying over my daughter.
That song was there, but without that last minute and a half, two minutes of the song, it doesn’t hold the same weight as it would. Catherine just continued to kind of say, “I don’t feel it yet.” She couldn’t ever give us specifics about what “it” was, but she was just basically like, “I’m not jumping up and down yet,” which was so wildly frustrating, but she forced us to just keep going and I’m so happy she did, because we ended up getting this crazy outro that then led to this ability for me to have space where I could write this kind of last, final prayer/poem for my daughter to close out the record, and it was sort of this perfect circle to begin the record and end the record with this conversation. It was really great. By the end, by the time it hits you – hopefully it does what we were intending, which was, ya know, it knocks you, knocks your face off".