Marilyn Manson - Devour

Połknę was wszystkich,
jak wielką butlę z wielkich, wielkich tabletek.
Ale Ty jesteś tą, której nigdy nie powinienem tknąć.
Ale nie zasnę, dopóki cię nie pożrę.
Nie zasnę dopóki cię nie pożrę.

Jesteś kwiatem, który więdnie.
Nie potrafię czuć Twoich cierni w mojej dłoni.
To nie jest uścisk.
Jesteś głęboko pogrzebana i nie płaczesz.
To krew spływa po mnie, Ty nie płaczesz.
To krew spływa po mnie.

I będę cię kochał, jeżeli mi pozwolisz.
Będę cię kochał, jeżeli nie będziesz mnie zatrzymywać.

Przywykłem do trzymania twojej nawiedzonej szyi.
Wiem, że będę za tobą tęsknić, jeśli zamknę oczy,
ale ciężarem będzie to, jeśli je otworze
zobaczę cię i rozsadzę twoje serce na kawałki,
rozsadzę twoje serce na kawałki,
rozsadzę twoje serce na kawałki,
rozsadzę twoje serce na kawałki.

I będę cię kochał, jeżeli mi pozwolisz.
Będę cię kochał, jeżeli nie będziesz mnie zatrzymywać.

Och, och, och, och!
Och, och, och, och!
Och, och, och, och!
Och, och, och, och!

Mój ból nie wstydzi się powtarzać.
Mój ból nie wstydzi się powtarzać.
Mój ból nie wstydzi się powtarzać.
Mój ból nie wstydzi się powtarzać.

Nie potrafię zasnąć, dopóki cię nie pożrę.
Nie potrafię zasnąć, dopóki cię nie pożrę.
Nie potrafię zasnąć, dopóki cię nie pożrę.
Nie potrafię zasnąć, dopóki cię nie pożrę.

I będę cię kochał, jeżeli mi pozwolisz.
Będę cię kochał, jeżeli nie będziesz mnie zatrzymywać...