Matenrou Opera - Ether

Za światłem, za światłem

Zagrzewając w sobie krew czerwoną jak krew, poddawałem się gniewowi
Ciągle głaszcząc te same rany, stając twardo na ziemi, ginę

Czasu, którego nie da się odzyskać,
Żądając ciągle, nie mogę spokojnie spać

Tam, gdzie zmierzam, jesteś ty, ziemia stała się sprzymierzeńcem
Bitwy już nie widać, będąc z silnym słońcem

Łańcuch nienawiści, który wydawał się wieczny, może teraz można go wybaczyć?
Nie jesteśmy wieczni

Jeśli mogę poczuć, że kocham, zacznijmy od początku
Spotkanie ciebie sprawiło, że świat zyskał blask

Tacy, jakimi jesteśmy, tacy, jakimi jesteśmy
Za światłem, za światłem

Tam, gdzie zmierzam, jesteś ty, ziemia stała się sprzymierzeńcem
Bitwy już nie widać, będąc z silnym słońcem
Jeśli mogę poczuć, że kocham, zacznijmy od początku
Spotkanie ciebie sprawiło, że świat zyskał blask
Mogę dotknąć tego blasku
Za światłem, za światłem