Medium - Biliard

Mam miliardy idei, biliard pomysłów mam,
bila w cudzysłów teraz, gramy, tu nikt nie przegra.
Grasz? Rozbijaj.
Neptun myślał, że odpocznie na dnie morza,
a na peryferiach drogi mlecznej krąży wokół Słońca.
Krąży jak ten zaloopowany sampel, w kółko, co on cyrklem jest?
Rysuj rzeczywistość trudną.
Trafia w Uran jakby krzyczał: "gaz do dechy",
kiedy odpowiada: "ja jądrową bombą jestem, nie krzycz"
Może Saturn, przecież ma dziewięć pierścieni,
każdy z nich się mieni, może zechcesz je spieniężyć? Przelicz.
Jowisz na to:
"nie możliwe, bo największy jest gangsterzy,
jak Jupiter by zobaczył co się kręci, tracę nerwy"
Mars postarzał się jak stara czekolada
i tam buja się w zimowej czapie bez opakowania, świr.
Ziemia lekką jest, choć ciężko na niej żyć,
dziś noc jest dniem, światło zagubiło naturalny cykl,
błękit przebarwiono tu w granaty,
gazy jeśli występują to tylko czasami, owszem, w Auschwitz.
Wenus, strzeże miłości, ona ciało ma niebieskie,
ale coś mało ponętne, skoro związała się z księdzem,
a Merkury? Śpi jak Freddie, kiedyś leciało po pętli,
teraz tylko leci, pozbawiony atmosfery.
Ja handluje swoim ciałem na bazarze planet,
to nawet okulary nie pomogą patrzeć w prawdę,
a tak blisko jest, bardzo blisko,
Słońce jak słoń w porcelanie robi disco,
mieni się jak ta kula z parkietów świata,
która przyciąga planety, żeby je zespalać.
Stwórca trzyma kij, bilardowy
i celuje w Neptuna,
by wprawić w ruch wszystkie te globy, oby.
Popatrz, uderza jak w kulki Newtona,
każda skleja się ze sobą i faluje cały kosmos.
Uza czeka już rozgrzana, aby zebrać pracy owoc,
biliard świtów, biliard zachodów, księżyców,
życiu, przed życiem, po życiu, przed użyciem.
Zasusz...