Mela Koteluk - Staccato

Wody i brzeg,
brzegi i las,
lasy i dom stojący sam.

Okno i stół,
kuchnia i blat,
siedzisz, a wzrok odpływa w dal.

Serce jak las, jak las.
Z hałasu miast - offline.

Powierzam ci staccato myśl,
zamieniasz ją w szal albo most.

Patrz, wiele rzek odwraca swój bieg
i płyną od mórz, do źródeł, do gór.

Wolne jak ptak, jak ptak.
Serce jak las - offline.

Światło i cień,
miłość i lęk,
metal i puch,
drzewo i cierń.

Flauta czy sztorm,
niebo czy dach.
Powierzam ci wszystko co mam.

Serce jak las, jak lass.
Wolne jak ptak - offline.

Bywały też dni,
gdy świat się tak nieznośnie śnił, wiesz.
Bywały też dni,
gdy gwiazdy nie migotały.

Gdzie wszystko i nic
- na jeden gryz.

Gdzie kosmiczny pył
- na jeden gryz.