Miku Hatsune - 1/6

Kiedyś uwolnię cię z łańcuchów grawitacji
i zabiorę daleko, do satelity.

Szukając cię w tym mieście,
włóczyłam się nocą ulicami.

Głos, który wtedy usłyszałam przez radio,
czemu mnie tak bardzo zmartwił?

A kiedy znalazłam cię z zaczerwienionymi oczyma,
zachowywałeś się tak, jakby nic się nie stało.

Nie mogłam cię wtedy tak zostawić, tonącego w tych moczarach.

Kiedyś, uwolnię cię z łańcuchów grawitacji.
Polecimy ku niebu, do naszej satelity,
a kiedy już tam będziemy, ciężary naszych ciał będą miały tylko jedną szóstą pierwotnej wartości.

Gdybym mogła cię jakoś pocieszyć,
żeby ta samotność zeszła z twojej twarzy, byłabym zadowolona.
Więc wiedz, że kiedyś zabiorę cię stąd, daleko,
aż w stan nieważkości.

Dzisiaj nie możemy sobie pozwolić na wycieczkę w kosmos,
na dotarcie do tak odległego miejsca.

Więc myślałam nad rozwiązaniem tego problemu,
szukając ciebie gdzieś na czerwonej wieże w porcie.

Uciekałeś, ukrywając
jak szybko twoje serce wtedy biło.

Pozwól mi dzisiaj chwycić cię za rękę.
I jak w windzie do nieba,
wznieśmy się ponad chmury do naszej satelity.
Nawet jeżeli wespniemy się tylko trzysta metrów wyżej, to i tak będziemy bardziej lekcy niż teraz, prawda?

Wiem, że to tylko dziecięcy trik,
ale mam nadzieję, że wiesz o co mi chodzi.
Chcę cię zabrać gdzieś ponad ziemię,
najlepiej poza grawitację.

Uczucia, które okazujemy
wciąż pojawiają się i znikają,
oprócz mojego egoizmu, który
teraz chce cię uratować.

Księżyc świeci,
bo pożycza moc słońca.
Może mógłbyś przez jakiś czas polegać na mnie w ten sam sposób?

Kiedyś, uwolnię cię z łańcuchów grawitacji.
I zabiorę daleko, do satelity.
Wtedy cały twój ból, samotność i wszystko inne co złe,
będzie miało tylko jedną szóstą pierwotnej wartości.

Nawet jeśli zbudujemy swój statek kosmiczny za parę lat,
jeśli marzymy o naszej drodze do tego miejsca już teraz,
może potrzymałbyś mnie za lewą rękę?

Kiedyś, zabiorę cię daleko od strefy grawitacji,

w stan nieważkości.

________
Twórca piosenki użył słowa "satelita" mając na myśli "księżyc".