Monsta X - Deny

Dziś wyjątkowo wszystko mnie denerwuje,
Może to tylko chwilowy nastrój, oszukuję się.
Próbuję ignorować, że mi nie zależy,
Ale te dni coraz bardziej przestają być jak dawniej.
Patrzę w twoją stronę, choćbym nie chciał...

Chwila ulgi, a potem znowu pijany co dzień,
Kolejny kieliszek whisky, gorzki aż do bólu.
Nie mogę zasnąć, na suficie widzę twój cień,
Twoja uśmiechnięta twarz, jasna jak nigdy.
Chciałbym wszystko to zapomnieć, ten pościg mnie męczy,
Dlaczego miejsce, które po sobie zostawiłaś, wciąż tak głęboko tkwi.
Mam ochotę uciekać, mimo że wszystko się rozmywa,
Bo gdy o tobie myślę, znów czuję się rozbity.

Gdziekolwiek pójdę,
Nie mogę się uwolnić od tego uczucia,
Choć udaję, że nic się nie dzieje.

To ciągle ty, pełna ty,
Może jesteś, może jednak cię nie ma.
Choć powiesz, że to nie ja,
Nie potrafię od ciebie uciec.

Czy mnie kochasz?
Może jesteś, może jednak cię nie ma.
Nawet jeśli mnie nienawidzisz, skarbie,
Nie mogę przestać na ciebie patrzeć.

W jednostronnej relacji czasem przychodzi pustka,
Ciężko to znieść, aż brak mi tchu.
Kiedy wreszcie znajdę siłę, by trwać,
Oczekiwanie jest męczące, czy ty już do tego przywykłaś?
Nie chcę, by czekanie stało się nawykiem,
Nie zaprzeczaj, znasz mnie na wylot.
Nie mogę oderwać wzroku,
Czy może powinnam zamknąć oczy i cię zapomnieć?

Nawet gdy jestem obojętna, twoje ślady mnie poruszają,
Czekam, choć czas się wlecze.
Kochanie, pragnę cię cały dzień.

Nie mogę cię wyrzucić z głowy,
Im bardziej cię odpieram, tym silniej przyciągasz.
Czy wciąż jesteś daleko?

Gdziekolwiek pójdę,
Nie mogę się uwolnić od tego uczucia,
Choć udaję, że nic się nie dzieje.

To ciągle ty, pełna ty,
Może jesteś, może jednak cię nie ma.
Choć powiesz, że to nie ja,
Nie potrafię od ciebie uciec.

Czy mnie kochasz?
Może jesteś, może jednak cię nie ma.
Nawet jeśli mnie nienawidzisz, skarbie,
Nie mogę przestać na ciebie patrzeć.