Monuments - Doxa

Powód dla którego nie mogę spać tej nocy
to to, że oni zabijają po mojej lewej,
umierają po mojej prawej

Wszędzie gdzie spojrzę, napełnia mnie strach
Wiara, że kiedyś stałem się tak niejasny
Odważyłem się wymazać szkice z nowej idei
Lecz tkwię w tym więzieniu
tkwię w tym więzieniu
Nikt nie może mi pomóc uciec

Narodzony chorym, któremu rozkazano być zdrowym
Utknięty w bezskutecznych zmaganiach
To marna egzystencja, bezsensowna i zimna
Niemożliwe, by się z niej wydostać

Złapany wewnątrz tej pięści furii
Uciemiężony przez dłoń, która mnie stworzyła
Nie ma ucieczki gdy pasterze blokują wrota

Czy teraz nadaję się by przetrwać?
Nie boję się śmierci jak Amerykański idol
Czy jesteśmy tymi, którzy muszą krwawić?
Co za szczęście, że nie myślimy

Ciche krzyki tego, który chce zeznawać
Instynktownie próbujemy się ukryć
Bez tchu mam nadzieję znów zaprojektować
Jakże myślę pośród tych wszystkich namalowanych uśmiechów

Nic nie jest pewne
Napędzamy maszynę, która karmi się naszą śmiercią
Nic nie jest takie, na jakie wygląda
Podążamy za trendem, który utrzymuje nas w czasie
Co jest realne?

Nic nie jest pewne
Napędzamy maszynę, która karmi się naszą śmiercią

Nie będę się wahać by was wezwać natychmiast
Natychmiast mogę zobaczyć, że wszyscy się boicie
To czas by podjąć własną decyzję
To czas by stać się sobą

Skoryguj przekonania
Nie będę ciemiężony przez dłoń, która mnie stworzyła