Nagi Yanagi - Amnesia

Poszukuję ostatniego elementu
Który zaginął gdzieś bez śladu
Sięgam odległych gwiazd
Będących na końcu zabarwionego tęcza nieba

Łapiąc światełko, które przelewa się przez szparę
Idę dalej tą śnieżnobiałą ścieżką z mojego snu
Grawitacja, która każe mi się spieszyć
Siła, która każe mi wszystko powtórzyć
Nie chcę wypuścić mojej duszy że swych ramion

Zabierz mnie, taką jaka jestem
Zbuduj most łączący pył i fragmenty
Jeśli zajrzę w powstały okrąg
I tym razem zmienię jego kształt
to zacznie się obracać dookoła
Więc tak, będę Cię mogła znowu spotkać

Nie mogę na niczym polegać
Nie mogę niczemu ufać
Ale przynajmniej moje sny mnie ocaliły

Moje przeznaczenie wylewa się
Z moich już przepełnionych dłoni
Ja sama już nie wystarczam

Zanim się przeleję
Złap mnie i mnie wesprzyj
Nawet odrobina
Sprawi, że ten świat nabierze znaczenia
Stworzę jutro, żeby zachować wiarę
Bo nie mam zamiaru się teraz poddać

Już nigdy
Nie przeleję się przez tę szparę

Teraz

Chwyć moją dłoń

Zabierz mnie ze sobą, taką jaka jestem

Tyle kalejdoskopów pokrywa się nawzajem
Nie przestając odzwierciedlać przyszłości, nie ważne jaka by ona nie była
Wzór, którego nawet nie mogę sobie wyobrazić
Wypełnia ostatnią lukę