Natalia Oreiro - Febrero

Kilka zapalonych lampek,

fałszywe obietnice wyszeptane w barze,

i blues co rozbraja, i te oczy,

które właśnie się spotkały.

Chciałam abyś zbliżył się na chwilę

Chciałam żebyś zatrzymał się choć raz

Nic ci się nie stanie, ja nie gryzę.

Tylko podejdź do mnie choć raz.

Są spojrzenia które cię okłamują.

I takie co mówią prawdę.

I zabójcze czarne oczy,

które w lutym* błyszczą bardziej niż słońce

I dziś bez nich nie wyjdę.



Wciąż myślę,

jak je ukraść.

Mażąc wciąż o nich,

nie potrafię dłużej czekać.



Odkąd cię spotkałam wciąż patrzę

Ty też nie przestajesz patrzeć na mnie

Trochę cię rozumiem.

Podniósł się,

zostawił kieliszek na starym kontuarze

Na chwilę zatrzymał się patrząc na mnie

Z uśmiechem zbliżał się powoli

Ale odszedł z nim ...!!

Chciałabym narodzić się na nowo

Czy ktoś może mi wytłumaczyć,

jak te czarne oczy,

skończywszy, wyszły z baru

z najprzystojniejszym tu mężczyzną?



Cały dzień myślę

jak to mogło się stać?

Cały dzień szukam

kogoś kto mi to wytłumaczy.



Odszedł z nim



Raz się wygrywa, raz się przegrywa, dziecino.



Ale ... on odszedł z nim!



Są odmienne miłości, królewno

Choćbyś była najsłodszym cukiereczkiem, to jego serce wybierze chodnik po drugiej stronie.



Chciałabym go dla siebie...



To szczera miłość, i z takimi samymi lękami

I wybrać to żyć...