Night Rider Symphony - Matka Noc

W moim domu, tam gdzie mieszka mrok
Liczę wieczność, który to już rok
Czasem wraca coś przez mgłę

Była miłość, był Twój ciepły głos...
Odbicie w lustrze skradł grzech...

Dziki zew, budzi się
Księżyc w noc wiedzie mnie
Potem znów, aż po świt
Księżyc nad Bourbon Street

I czuję tylko to, że
Istnienie daje mi już inna krew...

Woła mnie do siebie Luny blask
Moja Noc, Matka Noc
Jej czarne skrzydła chronią mnie

Nie usłyszysz mnie, nie zobaczysz mnie
Płynę w mroku gdzieś, chowam się gdy dzień
Ale proszę Cię, nim poczujesz dreszcz
Uciekaj bo spotkasz mnie i Śmierć

I czuję tylko to, że
Istnienie daje mi już inna krew...

Woła mnie do siebie Luny blask
Moja Noc, Matka Noc
Jej czarne skrzydła chronią mnie

A tak chciałam już nie raz...
Skończyć to, odejść w mrok...
Przeklęty Luny zew, zew...

Czuję teraz jedno, jedno wiem
Istnienie daje tylko krew,
Już inna krew... krew...

Woła mnie do siebie Luny blask
Moja Noc, Matka Noc
Jej czarne skrzydła chronią mnie