Nomadi - Toccami il cuore

A lato odchodzi z ładunkiem soli i zboża. I miłość odchodzi, widzisz, wydaje się na zawsze i nawet za rok nie jest już tutaj. Twoje oczy, Twoje dłonie a przede wszystkim myśl, że tak bardzo kochałam, nie dam rady, nie dam rady się bez niej obejść. Dotknij mojego serca i poczuj jak ono żyje, gra światła i cienia miło otworzyć skrzydła i dosięgnąć Ciebie! Dotknij mojego serca i poczuj, jak żywe jest, weź mnie za ręce i posłuchaj najsilniejszego przepływu krwi, aby powiedzieć Ci, że żyje! Żyję! Żyję! Żyję! Jeśli miłość jest płomieniem jak słońce, które ogrzewa cię zimą, dotyka wieczności, wydaje się, że pozostaje na zawsze, a zamiast tego czasami znika. Twoja siła, instynkt a przede wszystkim myśl, że tak bardzo kochałam nie będę mogła, bez niej nie będę mogła się już obejść. Dotknij mojego serca i poczuj jak ono żyje, gra światła i cienia, miło jest otworzyć skrzydła i dotrzeć do Ciebie! Dotknij mojego serca i poczuj, jak żywe jest, weź mnie za ręce i posłuchaj najsilniejszego przepływu krwi, aby powiedzieć Ci, że żyje! I dotknij mojego serca i poczuj jak ono żyje, gra światła i cienia, miło jest otworzyć skrzydła i dotrzeć do Ciebie! Dotknij mojego serca i poczuj, jak żywe jest, weź mnie za ręce i posłuchaj najsilniejszego przepływu krwi, aby powiedzieć ci, że żyje! Żyję! Żyję! Żyję!