Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
20. SYML - Careful
NostalGik - Blask 90
Blask 90
Tekst dodał(a): Zkasety
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Zkasety
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Betonowe piaskownice, no i dzieci na ulicach.
Bez komórek i smartfonów, bez Samsungów i iPhone'ów.
Życie było jakby prostsze, choć nie było łatwo wcale.
Zamiast Drwala w McDonaldzie jedliśmy kanapkę z serem.
Na obiad mamy rosół – czy ktoś słyszał o ramenie?
Choć mniej wygodnie było, w sercach więcej życia.
Nawet jak był czasem wpierdol, to dawaliśmy radę.
Niepotrzebne były słowa – wszystko mówił gest, spojrzenie.
Teraz ciągle te emotki i ekrany telefonów.
Tak przemija każda chwila, całe lata.
Refren:
Bez ekranów, bez udawania mijał nam czas.
Lata 90. miały swój blask,
chociaż było też trochę cieni.
Dawaliśmy radę, bo chcieliśmy być dzielni.
I tak jesteśmy do dziś, żeby nikogo nie zawieść.
Z tamtych dni wzięliśmy odwagę, by stawiać czoła światu.
Siła tkwi w marzeniach – mówi Ci to jak brat bratu.
Umówieni na domofon mieliśmy dla siebie czas.
Był też trzepak tuż przed blokiem
i zakupy w osiedlowym.
Czasem graliśmy w palanta, czasem robił ktoś podchody.
Nikt nie myślał o Netflixie – w telewizji Wieczorynka,
„Idź na całość” na Polsacie i ta sama pogodynka.
Wszystko było inne, chociaż uśmiech był na twarzy.
Bez pośpiechu, InstaStory – na podwórku wielkie plany.
I może my, mniej świadomi,
zastanawiamy się tylko, za czym dziś świat goni.
Czy koszulka od Balmain da Ci tyle radości,
ile dała Twoja mama,
gdy piłkarską podjebę z targu kupowała?
Nie liczył się znaczek i logo, tylko to, co napisane w sercu.
Nie było filtrów na zdjęciach, nie było setek subskrypcji,
a głowy pełne były pasji, nie pustych, zimnych myśli.
Refren:
Bez ekranów, bez udawania mijał nam czas.
Lata 90. miały swój blask,
chociaż było też trochę cieni.
Dawaliśmy radę, bo chcieliśmy być dzielni.
I tak jesteśmy do dziś, żeby nikogo nie zawieść.
Z tamtych dni wzięliśmy odwagę, by stawiać czoła światu.
Siła tkwi w marzeniach – mówi Ci to jak brat bratu.
Bez komórek i smartfonów, bez Samsungów i iPhone'ów.
Życie było jakby prostsze, choć nie było łatwo wcale.
Zamiast Drwala w McDonaldzie jedliśmy kanapkę z serem.
Na obiad mamy rosół – czy ktoś słyszał o ramenie?
Choć mniej wygodnie było, w sercach więcej życia.
Nawet jak był czasem wpierdol, to dawaliśmy radę.
Niepotrzebne były słowa – wszystko mówił gest, spojrzenie.
Teraz ciągle te emotki i ekrany telefonów.
Tak przemija każda chwila, całe lata.
Refren:
Bez ekranów, bez udawania mijał nam czas.
Lata 90. miały swój blask,
chociaż było też trochę cieni.
Dawaliśmy radę, bo chcieliśmy być dzielni.
I tak jesteśmy do dziś, żeby nikogo nie zawieść.
Z tamtych dni wzięliśmy odwagę, by stawiać czoła światu.
Siła tkwi w marzeniach – mówi Ci to jak brat bratu.
Umówieni na domofon mieliśmy dla siebie czas.
Był też trzepak tuż przed blokiem
i zakupy w osiedlowym.
Czasem graliśmy w palanta, czasem robił ktoś podchody.
Nikt nie myślał o Netflixie – w telewizji Wieczorynka,
„Idź na całość” na Polsacie i ta sama pogodynka.
Wszystko było inne, chociaż uśmiech był na twarzy.
Bez pośpiechu, InstaStory – na podwórku wielkie plany.
I może my, mniej świadomi,
zastanawiamy się tylko, za czym dziś świat goni.
Czy koszulka od Balmain da Ci tyle radości,
ile dała Twoja mama,
gdy piłkarską podjebę z targu kupowała?
Nie liczył się znaczek i logo, tylko to, co napisane w sercu.
Nie było filtrów na zdjęciach, nie było setek subskrypcji,
a głowy pełne były pasji, nie pustych, zimnych myśli.
Refren:
Bez ekranów, bez udawania mijał nam czas.
Lata 90. miały swój blask,
chociaż było też trochę cieni.
Dawaliśmy radę, bo chcieliśmy być dzielni.
I tak jesteśmy do dziś, żeby nikogo nie zawieść.
Z tamtych dni wzięliśmy odwagę, by stawiać czoła światu.
Siła tkwi w marzeniach – mówi Ci to jak brat bratu.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieConcrete sandboxes, and kids on the streets.
Without mobiles and smartphones, without Samsungs and iPhones.
Life seemed simpler, though it wasn't really easy.
Instead of a Big Mac at McDonald's, we had a cheese sandwich.
For lunch, we had broth – did anyone know about ramen?
Though it was less convenient, our hearts were more alive.
Even if we got beaten sometimes, we managed to cope.
Words weren't needed – gestures, looks said it all.
Now it's all about emojis and phone screens.
That's how moments pass, whole years.
Chorus:
Without screens, without pretending, our time passed.
The '90s had their shine,
though there were some shadows too.
We managed because we wanted to be brave.
And that's how we are today, not to let anyone down.
From those days, we took the courage to face the world.
Strength lies in dreams – it tells you like brother to brother.
Agreed on the intercom, we had time for each other.
There was also a climbing frame just in front of the block
and shopping at the local store.
Sometimes we played baseball, sometimes someone did a scavenger hunt.
No one thought about Netflix – on TV was the evening show,
"Go for it" on Polsat and the same weather girl.
Everything was different, although smiles were on faces.
Without hurry, InstaStory – big plans in the yard.
And maybe less aware,
we only wonder what the world chases today.
Will a Balmain shirt bring you as much joy,
as your mom did,
when she bought you a football knock-off from the market?
The logo didn't matter, only what's written in the heart.
No filters on photos, no hundreds of subscriptions,
and heads full of passion, not empty, cold thoughts.
Chorus:
Without screens, without pretending, our time passed.
The '90s had their shine,
though there were some shadows too.
We managed because we wanted to be brave.
And that's how we are today, not to let anyone down.
From those days, we took the courage to face the world.
Strength lies in dreams – it tells you like brother to brother.
Without mobiles and smartphones, without Samsungs and iPhones.
Life seemed simpler, though it wasn't really easy.
Instead of a Big Mac at McDonald's, we had a cheese sandwich.
For lunch, we had broth – did anyone know about ramen?
Though it was less convenient, our hearts were more alive.
Even if we got beaten sometimes, we managed to cope.
Words weren't needed – gestures, looks said it all.
Now it's all about emojis and phone screens.
That's how moments pass, whole years.
Chorus:
Without screens, without pretending, our time passed.
The '90s had their shine,
though there were some shadows too.
We managed because we wanted to be brave.
And that's how we are today, not to let anyone down.
From those days, we took the courage to face the world.
Strength lies in dreams – it tells you like brother to brother.
Agreed on the intercom, we had time for each other.
There was also a climbing frame just in front of the block
and shopping at the local store.
Sometimes we played baseball, sometimes someone did a scavenger hunt.
No one thought about Netflix – on TV was the evening show,
"Go for it" on Polsat and the same weather girl.
Everything was different, although smiles were on faces.
Without hurry, InstaStory – big plans in the yard.
And maybe less aware,
we only wonder what the world chases today.
Will a Balmain shirt bring you as much joy,
as your mom did,
when she bought you a football knock-off from the market?
The logo didn't matter, only what's written in the heart.
No filters on photos, no hundreds of subscriptions,
and heads full of passion, not empty, cold thoughts.
Chorus:
Without screens, without pretending, our time passed.
The '90s had their shine,
though there were some shadows too.
We managed because we wanted to be brave.
And that's how we are today, not to let anyone down.
From those days, we took the courage to face the world.
Strength lies in dreams – it tells you like brother to brother.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
NostalGik Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
NostalGik |
| Rok wydania: |
2024 |
Komentarze (0):