OCN - Posągi z papieru

Myśli wymykają się
Gesty zagęszczają krew
Uczucia tak rozbieżne są
A ja w tym zataczam martwy krąg

Słowa nie jasna mają treść
Kłamstwo, że doskonale wiem czego chce
Więc uciekaj gdzie chcesz, więc uciekaj jak jak
Lecz wiesz, że tam gdzie kończy się nasz świat nagle zaczyna się nasz świat

Usta własny mają plan
Powietrze zbyt ciężki niesie smak
Dokąd mam biec i za kim ukryć się
Jak zrozumieć treść
Słów co rozsadzają mnie
Wiec uciekaj gdzie chcesz, wiec uciekaj jak ja
Lecz wiedz, że tam gdzie kończy się nasz świat nagle zaczyna się nasz świat

Na wietrze jak posągi z papieru
Na wietrze co znów w niepewność nas pcha
Każdy nasz szept zaklina pragnienie nie dając nam szans

Więc uciekaj gdzie chcesz
Więc uciekaj jak ja lecz wiedz ze kiedy przyjdzie nasz czas
Nie uciekniesz gdzie chcesz, nie uciekniesz jak ja
Bo wiesz, że tam gdzie kończy się nasz świat nagle zatrzyma się czas.