Parni Valjak - Pariz

Nigdy nie jest tak, że jakoś nie jest,
Słabe to pocieszenie,
Kiedy mały pod gwiazdami,
Żyjesz wspomnieniami.

I czasy się zmieniają,
Ze złych na gorsze,
Zamknijmy oczy,
Żeby oglądać kolory.

Powiedzcie kto nam ukradł nadzieję,
I dlaczego ja nigdy nie zobaczę Paryża,
Powiedzcie kto nam odebrał sen,
Ale powiedzcie dzieciom, ja odpowiedź znam.

I tak dni trwają,
Przez okno smutek na nas patrzy,
A ja bym zaśpiewał wesołą piosenkę,
Ale smutek mi nie pozwoli.