Paweł Izdebski - Pożegnanie niebieskich ścian

Na wszystkie strony świata rozsypany plan
Zgubione pocałunki nocy
Zapach czarnych róż, niebieski kolor ścian
Niewiele brakowało, by obudzić się znów tam

Cztery lata temu księżyc śpiewał pieśń
O tym jak przetrwamy wszystko
Najgwałtowniejsze burze
Powodzie z cudzych rąk
Pomimo tylu zwycięstw
Potrafiłaś odejść stąd

I nigdy nie wracać
Bez pożegnania
W tym ścianach zatrzymał się dla nas czas
On nigdy nie wraca
Od zmierzchu do rana
W niebieskich ścianach my

Umieliśmy tylko śnić
Przestaliśmy liczyć dni
Dobry czas zostanie w nas
Nie pozwoli nam się bać
Już nigdy więcej

Czarne scenariusze, które nigdy nie chcą spać
Wędrują ciągle w mojej głowie
Pamiętam ciepłe noce
Las splecionych rąk
Zostały tylko zdjęcia
Jak mogłaś odejść stąd?

I nigdy nie wracać
Bez pożegnania
W tych ścianach zatrzymał się dla nas czas
On nigdy nie wraca
Od zmierzchu do rana
W niebieskich ścianach my

Umieliśmy tylko śnić
Przestaliśmy liczyć dni
Dobry czas zostanie w nas
Nie pozwoli nam się bać
Już nigdy więcej

Nigdy nie wracać
Bez pożegnania
W tych ścianach zatrzymał się dla nas czas
On nigdy nie wraca
Od zmierzchu do rana
W niebieskich ścianach my

Umieliśmy tylko śnić
Przestaliśmy liczyć dni
Dobry czas zostanie w nas
Nie pozwoli nam się bać
Już nigdy więcej