Paweł Wójcik - Wielki cud

Ja już prawie nie pamiętam jak wyglądasz, gdy się śmiejesz
Dobrze wiem, że nie jest lekko
Gdy codzienność w twarz nam wieje
I dokucza ziarnem piachu pod powieką

Wiem jak ciężko nam jest grać
Nie swe role na niepewnej życia scenie
W świetle reflektorów stać
Nie mieć czasu na najmniejsze zamyślenie

Dobrze wiem jak bolą skronie
Jak potrafi dzień udręczyć
A tu jeszcze trzeba chronić )
Małą wstążkę własnej tęczy

Wiem że noce są za krótkie
Wiem że wstajesz gdy jest ciemno
Wiem że inne mają lżej
Niż ty ze mną

Po potyczce z trudnym dniem
Mimo wszystko - przytul
Kawał chłopa jestem, wiem
Ale - przecież nie z granitu

Słuchaj - ja naprawdę wiem
Że cholerna niepogoda
Że udawać trzeba śmiech
No bo taka teraz moda

Ale może miejmy gdzieś
Wszystkie magazyny mód
Przytul się i niechaj trwa
Bycia razem wielki cud